11 ДЕЛ 12 ДЕЛ

 

 В    О    В    Е    Д

         Меѓутоа, во периодот пред Втората светска војна, под влијание на идеологијата на Комунистичката партија, веќе почнуваат да се појавуваат тенденции за негирање и отфрлање на тезата дека Македонците од 20 век се потомци на античките Македонци, како и на тезата дека тие имаат каква било врска со античките Македонци, оставајќи го само името на територијата (Македонија) како единствен заеднички елемент на античките и денешните Македонци. Така, Борка Талески ќе одржи говор пред една организирана група од младинци во Прилеп при што „нагласува дека не сме по потекло од Александра Македонски, туку сме Словени и името сме го добиле по територијата на којашто сме се населиле“ (Ристовски, 1980: 410). Слично предавање одржал и Диме Бојановски-Дизе пред друга таква група во Прилеп во 1939 година (Ристовски, 1995: 140). И во двете групи се зборувало за извесно разочарување што произлегло од таквите искажувања.

Слично разочарување доживеал и охриѓанецот Гоце Митески според кого интелектуалната младина од Дебарца пред Втората светска војна била воодушевена од својот предок Александар Македонски. Гоце Митески е и автор на две песни во кои се споменува Александар Македонски, а песните датираат од 1942 година. Неговото разочарување било големо кога некој повозрасен ученик од Охрид му рекол дека „ние сме Словени, а не директни потомци на античките Македонци“. Митевски вели: „Цела недела тоа го болував“ (Ристовски, 1995: 140 - 141).

Оттука и оттогаш, всушност, во Македонија започнува да се практикува еден игнорантен однос кон Александар Македонски и воопшто кон античко-македонската историја под влијание на комунистичката идеологија, под влијание на идејата за југословенското заедништво, како и под влијание на македонската официјална историска наука во чии рамки беше и сè уште е доминантна историската теза за доселувањето на „македонските Словени“ на Македонскиот (Балканскиот) Полуостров во 6, 7 и 8 век, како и тоа дека денешните Македонци се чисти Словени и дека немаат никаква врска со античка Македонија и со античките Македонци. Се разбира, во таа теза се наѕира и една расистичка нијанса за „чистата словенска раса“! Дека Александар Македонски и античка Македонија биле табу-тема во Македонија по Втората Cветска Bојна, во времето на социјалистичката идеологија, најдобро сведоштво ни дава Петре. М. Андреевски чие кажување е мошне концизно и илустративно за нашата тема:

 „Зошто, на пример, се дистанцираме од античките Македонци? Ова прашање ни го постави и еден кардинал на заедничкиот ручек во Ватикан во 1973 година. Прашањето му беше и еден вид одговор. Вие сте единствен народ (парафразирам) кој го носи македонското име, се гордеете со него, го опевате во народните песни, а во историските читанки сè ви почнува со Словените. Македонците никаде ги нема. Кај исчезнале тие, ако не во вас? Бевме засрамени. Како да му кажеш дека во тоа време имаше и една премолчена забрана да се поклонуваме и пред гробот на Гоце Делчев?

Пред гробот на Гоце Делчев

“ (Христова – Јоциќ, 2008: 4).

Ваквиот игнорантен однос кон античко-македонската историја е присутен во Македонија во сите области, а тоа значи и во историската наука, во воспитно-образовниот процес, но и на полето на литературата.  Да наведеме неколку примери.

Во книгата „Одбрани четива за историјата на македонскиот народ“ во издание на Државното книгоиздателство на НРМ од 1951 година не може да се најде ниту еден документ поврзан со историјата на античка Македонија. Во „Историја на македонскиот народ“ од 1969 година (три тома) сложениот период од историјата на античка Македонија е претставен само на 15 страници (стр. 33 - 47). Исто така, во трудот „Историја на македонскиот народ“ од 1988 година од вкупно 375 страници за античко-македонската историја има само 10 страници (Донски, 2002/2003: 5 - 12).

За жал, со вакви појави се соочуваме дури и денес, во 21 век. Така, во вториот том од книгата „Историја на македонската книжевност“ од Георги Сталев (издадена од Институтот за македонска литература во 2003 година) нема ниту збор за Василеон Александар Македонски во македонската книжевност и воопшто во македонската култура во првата половина на 20 век (Сталев, 2003).

Извесни активности поврзани со историската личност Александар Македонски и со историјата на античка Македонија во овој период (од крајот на Втората светска војна па сè до осамостојувањето на Македонија во 1991 година) се забележливи кај Македонците иселеници. На пример, во 1974 година, членовите на една од најголемите македонски иселенички организации позната како ДООМ (Движење за ослободување и обединување на Македонија) ќе издадат поштенска картичка со ликовите на Василеон Александар Македонски и Гоце Делчев (Донски, 2002/2003: 234). Но, ова се само инцидентни пројави и тоа надвор од границите на Македонија.

Идентична е состојбата и во македонската литература. Во периодот од 1903 до 1942 година не забележавме ниту едно македонско книжевно дело за Василеон Александар Македонски, но, како што покажавме, во овој период Василеон Александар Македонски е присутен во бројни записи и искажувања на наши културни дејци. Меѓутоа, во периодот од 1942 (двете песни на Гоце Митески кои останале во ракопис, а беа објавени од страна на Блаже Ристовски во 1980 година) до 1978 година (песната „Пејзаж“ од Радован Павловски во која се споменува Василеон Александар Македонски, објавена во збирката „Молњи“) не успеавме да пронајдеме ниту едно објавено оригинално книжевно дело од македонски автор во кое барем се споменува Василеон Александар Македонски ниту, пак, може да се рече дека Василеон Александар Македонски е споменуван често во какви било записи или во регистрирани искажувања во споменатиот временски интервал. Единствено што е објавено во овој период како книжевно дело за Василеон Александар Македонски на македонски јазик е преводот на романот „Александар Македонски“ (во два дела, односно два тома) од Словомир Настасиевиќ во 1965 година од српски (тогашниот т.н. српскохрватски) на македонски јазик. Но, овој роман влегува во рамките на преводната, а не на оригиналната литература на македонски јазик (Словомир Настасиевиќ, Александар Македонски, 1 и 2 дел, превод Трајан Бавтироски, Новинско издавачко претпријатие „Нова Македонија“, Редакција „Детска радост“, Скопје, 1965). Тука треба да се спомне и текстот на Томе Саздов во „Нова Македонија“ од 1958 година за една откриена народна песна за Александар Македонски (Саздов, 1958).

Во 80-тите години на 20 век се појавија само неколку (осум) македонски книжевни дела за Василеон Александар Македонски. Во 1984 година беше објавен расказ со наслов „ Александар и вазната“ од Зоран Ковачевски во збирката раскази „Аристотел од Ресен“, а истата година се појави и песна со наслов „Александар Македонски“ од Илија Бошков-Крајнички, објавена во стихозбирката „Моето прво раѓање“. Во 1986 година Радован Павловски ја објави песната „Клуч на походот (На Александар Македонски)“ во збирката „Клучеви“, а во третиот том од „Избрани дела“ со наслов „Отклучување на патиштата“ од истиот автор беше објавена песната „Александар Македонски“. Во 1987 година Блаже Конески ја објави песната „Послание“ во истоимената збирка, а во 1988 година Анте Поповски се појави со песните „Алелуја“, „Копнеж“ и „Повелба на Александар Македонски“ во поетската збирка „Ненасловена“. И тоа е сета македонска книжевна продукција за Александар Македонски што успеавме да ја регистрираме во периодот од 1942 до 1988 година.

Ваквата состојба во голема мера ќе се промени по 1991 година, односно по осамостојувањето на Република Македонија. Имено, во 1992 година е објавен романот „Александар и смртта“ од Слободан Мицковиќ, а истата година е објавен и романот „Домот на Александар“ од Митко Маџунков. Исто така, во 1992 година е објавена поетската збирка „Живи ѕвезди“ од Петре Бакевски со еден циклус посветен на Василеон Александар Македонски. Потоа следуваа „Фрески и гротески“ од Венко Андоновски (1993) каде што се објавени два раскази во кои како лик се појавува Василеон Александар Македонски, поемата „Александар Македонски“ од Пандо Колевски (1994), ТВ драмата „Александар на Исток“ од Петар Бошковски (1994), поемата „Во сенката на мечот (Александар Велики)“ од Петре Бакевски (1994), збирката раскази „Ледно око“ од Блаже Миневски (1994) во која се објавени три раскази за Александар Македонски, а во следните години се појавија бројни книжевни дела од македонски автори на македонски јазик што се однесуваат на Александар Македонски. Би ги споменале тука авторите Атанас Вангелов, Матеја Матевски, Богоја Таневски, Никола Кљусев, Владимир Шопов, Иван Василевски, Кире Неделковски и други.

Покрај ова, во 90-тите години на минатиот век беа објавени и бројни историски трудови како и т.н. „романизирани биографии“ за Василеон Александар Македонски, како од македонски така и од странски автори преведени на македонски јазик коишто, секако, извршија влијание врз сè поголемото актуелизирање и популаризирање на Александар Македонски во нашата средина (Мојсиева – Гушева, 2004: 139 - 153).

Василеон Алексанар Македонски останал во меморијата на Македонскиот народ и народните Македонски преданија како и песни, но комунистите ги ''кочеа'' сите издавања на книги за Македонската античка историја и итн.. Тие ''ликовѝ'' сé уште до ден денес присутни во МАНУ,затоа треба да се оделато од таа Македонска институција, зошто таму не име еместото.

Морам да потенцирам дека во времето на комунизмот, Македонската војска на Василеон Македонски ја претставуваа како ''варварска'', во историските читанки ставаа ''извадоцѝ од книги за тоа како се однесувала Македонската војска во Вавилон,, а Македонскиот владетел - господар на годподарите, светлина на светлината - Василеон Александар Македонски го претставуваа како незаинтересиран за жените и итн, иако имал 2 официјални жени и безброј љбовници исто имал и 2 деца. Kомунистите ја искривуваа историјата и историските факти за да се деморализираат Македонските ученици. Тоа докажува дека бевме ''македонци за по дома''. ''Нашите учени комунистѝ'' беа на функции во корумпиранот Белград кој ги продаде Македонците. Ширеа лаги за некакви преселби кои не постоеаја и го дочекаа распадот на Југославија неподготвени и неверување.

 

     НЕЗАВИСНА МАКЕДОНИЈА - МАКЕДОНИЈА ПОСЛЕ 1990 

Во 1989-1990 година, кога завршува социјалистичкото уредување, кога СФРЈ се распадна и кога на просторите на СФРЈ има воени дејствија, во Република Македонија се втемелува партиски плурализам и се одржаа првите повеќепартиски избори.

08 / 09 / 1991 - Македонија

Први Собрниски, повеќепартиски избори на 11 ноември 1991 година.

На 11 ноември 1991 година, Собранието го изгласа и Уставот на државата. Се конституира првото повеќепартиско Собрание на Република Македонија, на 20 март 1991 годинабеше избрана Влада на Република Македонија - експертска, на чело со Никола Кљусев како претседател на Влада (за неа гласаа 83 пратеници, 17 беа против, а тројца воздржани), а Собранието го избра за претседател на Република Македонија го избра Киро Глигоров, а за потпретседател на претседателот е избран Љубчо Георгиевски. Најбројна пратеничка група е беше групата на ВМРО ДПМНЕ. СДСМ, Социјалистичката партија, Сојуз на реформски сили, ПДП, НДП и ВМРО ДПМНЕ се партии кои го сочинуваа пратеничкиот состав на Собранието во мандатниот период 1990-1994 година.

Министер за внатрешни работи беше Јордан Мијалков, кој загина во сообраќајна несреќа за која јавноста сметаше дека се случила под мистериозни околноти. На негово место дојде Љубомир Фрчкоски, кој во владата на Кљусев, покрај Јане Миљовски, Илија Андонов - Ченто и Алаетин Тоска, беше министер без ресор. Димитров сам си поднесе оставка, бидејќи не се согласуваше со тогашниот владин предлог околу матичната и педагошката евиденција на албански јазик во образованието. Точно на Велигден 1992 година, Македонија монетарно се осамостои.

Денко Малевски, oд 1991 до 1993 година, бил министер за надовршени работи на Македонија, а од 1993 до 1997 година постојан претставник на нашата земја во Обединетите Нации.

Денко Малевски од говорницата на Собранието на Република Македонија 1991 година ќе изјави:

''Јас Денко Малевски не можам да ја видам Република Македонија како независна држава''.

Денко Малевски - '' Независна Македонија без мене''...

 

На ден 26 Артемидон 1992 година Велигден, Македонија монетарно се осамостои.
Новата македонска валута доби име “ДЕНАР”.

Премиерот Кљусев од собраниската говорница ги презентираше пред целата јавност првите македонски пари - денари, после 2 милениуми.

Денарот беше пуштен во промет во неколку апоени. Името на македонската парична единица го даде МАНУ. Од битните, државотворни закони, тие денови беше донесен и Законот за одбрана.

Владата на Кљусев изработи пакет економски реформи, но обидот за нивно спроведување пропадна, зашто Собранието тоа лето и изгласа недоверба на експертската влада на Кљусев, причината за недовербата е корупција од страна на ''експертслката влада'', Кљусев се однесуваше ''деспотскѝ'', негативна одлика на сите досегашни влади во Македонија. Глигоров го даде мандатот за формирање влада на најбројната партија во Парламентот, ВМРО-ДПМНЕ. Лидерот на ВМРО-ДПМНЕ Љубчо Георгиевски - ''политички мангуп'', му го врати мандатот. Глигоров потоа му го даде мандатот на СКМ-ПДП Петар Гошев, но и овој одби да формира влада. Тогаш шефот на државата му ја даде довербата на Бранко Црвенковски, односно, одново на СКМ-ПДП. Во 1992 година Владата на Кљусев поднесе оставка, а влада формира Бранко Црвенковски од СДСМ - eден друг ''политички мангуп'', немаше лидер тогаш, Македонија ја дочека ''транзицијата'' неподготвена, дозволија странски криминалци од типот на Сорос да ''вложуваат'' попрецизно дополнително да го корумпираат опшество во Македонија. Многу лошо за иднината на Македонија е тоа што Глигоров ''населѝ'' 90 000 косовари, повеќето исламисти, додека босанецот Б. Црвенковски додели дополнително македонски државјанства на 250.000 косовари, идејата беше на тој начин да го намалат побројното политичко влијание на лажните патриоти од ''дп'нѐ'', но тоа стана базата на денешните меѓуетничи проблеми, странците побараа ''бадинтер права'' преку воен конфликт, на сметка на Македонците.

На 11 август 1992 година со одлука на Собранието на Република Македонија беше усвоено знамето со црвена боја и со 16 - крако златно - жолто сонце - СОНЦЕТО НА ФИЛИП МАКЕДОНСКИ, со осум основни и осум споредни сончеви зраци.

Ден на АРМ - 18 / 08 / 1993 година касарна Илинден - Скопје, Република Македонија

Влади на Бранко Црвенковски 

Важно за него е дека од државотворните закони беа донесени: Законот за знамето и химната, потоа Законот за државјанство на РМ, Законот за лична карта, Законот за преминот на државната граница и движењето во граничниот појас, Законот за движење и престој на странци, Закон за патните исправи на државјаните на РМ.

Освен за знамето и химната, наведениве закони се правеа во МВР. Оние што учествувале во нивното составување денеска се присетуваат дека тоа биле всушност законите од СФРЈ, но само прилагодени на наши услови. Карактеристичен настан за овој мандат беше оставката што си ја поднесе министерот Антони Пешев, откако на 5 март 1993 година се сруши авион на "Палер" кај скопско Арачиново, а потоа и на 20 ноември истата година падна авион на "Авиоимпекс" кај Охрид (многу сомнителни случувања, најверојатно Македонија е била под уцени на некои криминални организации). Ова беше прва и последна оставка во шестгодишното владеење на владата на СДСМ, со премиерот Бранко Црвенковски.

Што да кажеме капиталот на народот каде можеа го продадоа на странски фирми кои почанаа да се мешаат во политиката во Македонија, навистина ретардирани. Без трошка самопочит, на грчка фирма ја продатоа фирмата за произвотство на воена муниција, грците ги однесоа машините за производство, надвор од Македонија.

Во 1994 година, пред вторите парламентарни избори се формираше Сојузот за Македонија, формиран од СДСМ, Либералната и Социјалистичката партија. Изборите ги бојкотираше најголемата опозициона партија ВМРО-ДПМНЕ, како и Демократската партија на Петар Гошев, па така, на 19 ноември 1994 година беше инаугурирано новото Собрание со 58 пратеници од СДСМ, 29 од ЛП и 8 на СП, значи дури 95 пратеници од Сојузот. Останатите беа независни пратеници, како и од коалициите на помалите партии. За собраниски спикер одново беше избран лидерот на ЛП Стојан Андов.

Киро Глигоров беше избран за претседател на Републиката со мандат од 5 години. Изборна победа на парламентарните избори однесе Сојузот за Македонија на чело со СДСМ.

Oд мемоарите на Глигоров

Во Собранието влегоа и Социјалистичката партија, Либерална партија, ПДП, НДП, Партијата за целосна еманципација на Ромите, Демократската партија на Турците и назависни пратеници. СДСМ го предложи Бранко Црвенковски за мандатор, односно за претседател на Влада, во чија влада влегоа министри од СПМ, ЛП и ПДП.

Битно за овој мандат беше што беа донесени основните закони во правосудството - Законот за Републички судски совет, Законот за судовите, Законот за Јавното обвинителство, Закон за народниот правобранител, а се донесе и Законот за начинот на трансформацијата на општествената сопственост.

Hа 3 октомври беше извршен неуспешен атентат врз првиот претседател на самостојна Република Македонија Киро Глигоров. Тој го преживеа атентатот во 1995 со тешки повреди на главата.

Атентатот е евидентно дека е инструмент на непријателите на Државата Македонија за да се ''разлабави'' тврдиот став нa непопусливост на прецедателот околу знамето и понатаму околу името на Државата Македонија.

Јавна тајна по весниците тогаш е дека Прецедателот на Република Македонија, е дека Тој го предложи знамето ( Сонцето на Филип ) а, потоа и беше усвоено како државен симбол на Р. Македонија. Кога се гласаше зa знамето, беа предожени најмалку 33 предлози за знаме на Република Македонија. И одеднаш се појави Сонцето на Филип како предлог зa знамето, кое во тоа време НЕ БЕШЕ ДОВОЛНО ПОЗНАТО во јавноста, бидејќи вистината за историскиот МАКЕДОНСКИ СИМБОЛ се криеше и веднаш беше усвоено,.. и нормално македонскиот народ природно се идетификува во својот вековен симбол.

Јавна тајна по весниците тогаш е дека Прецедателот на Република Македонија, сакаше да го ''трампи'' знамето ( Сонцето на Филип ) за уставното име на Република Македонија и на тој начин да го разреши проблемот со Грција.

На 3 октомври 1995 година пред хотелот Бристол во Скопје се случи атентатот врз претседателот Киро Глигоров. Тогашниот прв полицаец Фрчкоски, не поднесе оставка на функцијата, а во реконструкцијата што следеше по четири месеци, откако Либералната партија на Стојан Андов излезе од Сојузот за Македонија и ја растури коалицијата, замина на чело на дипломатијата.

02 / 12 / 2018 - Македонија

Причина било, криминалот што го вршел, Црвенковски, потоа биле ликвидирани и 8 - те телохранители на Глигоров, во неразјаснети околности.

На ист начин 1988 година бил убиен американски офицер во Грција

'' Bо Октомври 1995 гoдинa  Собранието нa Република Македонија под притисок на Грција за знамето беше сменетo,... како и закон и измени на уставот како што е ОТКАЖУВАЊЕ НА грижата на  Република Македонија за Mакедонското малцинство во Грција и со напомена дека Република Македонинја нема теритријални претензии кон истата. ''. 

За '' Таа '' измена сносат одговорност и позицијата - влада во оставка ( ВМРО - ДПМНЕ ) и опозицијата ( СДСМ ) која беше на власт во тоа време.

Знамето на Република Македонија од 1991 - 1995 и грб 

Bо Октомври парламентот под притисок на Грција за знамето беше сменетo,... како и закон и измени на уставот како што е ОТКАЖУВАЊЕ НА грижата на Македонија за македонското малцинство во Грција и со напомена дека Република Македонинја нема теритријални претензии кон истата. Со што Грција го тргнува НЕЗАКОНСКОТО, НЕ ЦИВИЛНО економско ембарго воведено против Македонија .

ВОЕДНО ПОД ПОСРЕДСТВО НА ОН - Обединетите нации ПРОДОЛЖУВААТ ДА се водат и СРАМНИТЕ ПРЕГОВОРИ ЗА ИМЕТО на Република Македонија 

Македониjа беше примена под СРАМНАТА КРАТЕНКА ПЈРМ - '' FYROM - former Yugoslav Republic of Macedonia '' 1993, во почетокот како за два месеци,.. ма тоа име сеуште е во сила во ОН а со тоа и прекрашување на 6 - тиот амандман на Обединетите Hации: ДЕКА СЕКОЈ НАРОД СИ ГО БИРА ИМЕТО НА СВОЈАТА ЗЕМЈА И НИКОЈ НЕМА ПРАВО ДА СЕ МЕША ОД СТРАНА ВО ТОА . 

Македонија денес е признаета од околу 120 земји под усавното име .... 

Знамето на и Грб Република Македонија од 1995  

Државниот Грб денес на Рeпублика Македнија

МАКЕДОНИЈА - МАКЕ ДОН И ЈА - И јас сум Македон, дете на Божицата Мајка Ма. Божицата Мајка МА е еквивалентно денес на Богородица.

Некој ќе праша кој е Македон? Македон е нашиот епски јунак. 

Македон е еквивалентно на ''Араклеон-Херкулес''. Некој ''умен'' во минатото го заменил Македон со ''Араклеон-Херкул'', заедно со некој ''свој топоним'' и си направил ''свои'' приказни, приказни кои и ден денешен ''се сервираат'' во училиштата, па и на телевизија и кино салите. 

''Маcedonia'' - Мацедониа или Мачедониа, ''Мazedonia'' - Мазедониа и ред други ''називи'', Македонците НЕ МОЖАТ да ги објаснат. Некаде сакат да не прават ''мачиња'', а некаде не ''мазнат''.

Ако додадеме '' ј '' на ''Маcedonia'' ќе испадне ''Маcedonija'', па некои странци ќе прочитаат ''Мацедониџа'' или ''Мачедониха''. Години поназад грчкиот премиер Мицоткис се шегуваше во весниците:

''Не е проблем именувајте се ''Маcedonija'' ( Мацедониџа ), НO НИКАКО Маkedonia''. 

Така да ЕКСПРЕСНО некој '' умен '' го најде решението: '' Маcedonia '' на латиница, СО ТОА не само што станавме '' Бившата Југословнска Република '', НO СТАНАВМЕ и Бившата Римска провинција, каде бевме робови.
Ќе станеме ли, барем на име '' бившата '' Македонска Држава, ма таа на Филип и Александар Македонски, или тоа е само еден сон, на еден Македонец.

Затоа ''Маcedonia'' - Името на нашата Македонска Држава на латиница треба да биде како е што е од памтивек: ''МАKEDONIA''.

Македонија, или официјално Република Македонија - кирилица и е во ред

''Republic of Macedonia'' - латиница, нe e во ред

В Н И М А Н И Е странците постојано треба да се исправуваат кога го изговараат името ''словен'' тие изговарааат '' slav'' - слав, ''slavic''- славик или ''zlav'' - злав, а на нашата татковина ''Macedonia'' -  Мацедониа, е тука за името на татковината сме си криви самите.

НЕ ''Мacedonia''  - Мацедониа, МА ''Мakedonia'' - Македониа, бидејќи '' Makedonia'' - Македониа можеме да објасниме додека ''маcedonia''- мацедониа неможеме. Траѓи - комедијата е во тоа што официјално на латиница сме веќе '' Macedonia'' - Мацедониа,  затоа треба да се исправи во ''Макеdonia''' - Македониа, бидејќи странците читаат ''Мацедониа'', ''Мачедониа'' и ред друго. 

Ако Македонците не си го бранат идентитетоот зошто друѓите да ѓи почитуваат Македонцие.

НЕ ''slav'' - слав, што асоцира на ''sclav'' - склав = роб. 

Ако дозволиме да не оддалечат од ''коренот'' нема да можеме да го докажеме нашиот Македонски идентитет кој е од памти век.

Постои меѓународен закон да имињата на државите, градовите воопшто на топонимите: ''да се пишуваат барем приближно на официјалниот изговор на матичната држава'', додека кај нас во нашата Македонска Држава тоа не се почитува и се ИГНОРИРА. Албанците си го преименуваа нашиот Главен град Скопје во ''Shkupi'' - Шкупи и не само нашиот главен град. 

НЕ ''Скупи'', што асоцира ''на куп'', МА С'копје - со копје = Скопје. Во римско било  ''Scupi''.

Официјално главниот град на Р. Македонија - Скопје на латиница е: '' Skopje '', МА ДАЛИ знаете дека странците, претежно тие од западните земји, читаат: ''Скопџе'' или ''Скопхе'', затоа треба да се тргне буквата ''j'' и исправи во: ''Skopie'', така да странците ќе прочитаат, по прецизно ќе изговорат: ''Скопие'', без никаков проблем.

Скопје е главниот град на Р. Македонија, така да не само Aлбанците, МА СИТЕ, како граѓаните на Р. Македонија така и странците, се обврзани според меѓународен закон, ОФИЦИЈАЛНО ( дома нека си го именуваат како сакаат ) да го именуваат како Државата Македонија ќе каже. А не, на кој како ќе му текне.

Во тие години на ''транзиција'', се случи најголемиот грабеж на Македонците, после 1945 каде се одземаше имотот на селаните за формирање на колективни земјоделски задруги, сега државниот имот кој сопственикот беше народот, се распродаваше-грабаше. Во тие години дојдоа и странци да купуваат имоти, преку фондации од типот ''СОРОС'', каде позади стојат непријатели на Македонија, да навледуваат во политичкиот и културниот живот на Македонија и да се мешаат грубо во политиката и итни и итн, ''политичаритѐ'' станаа марионети на разно разни ''странски организации'', се продадоа за пари. Странскиот капитал не донесе ништо добро за народот во Македонија. Сите политичари посебно ''премиеритѐ'', кои доваѓаа и се уште доваѓаат на власт, беа ''голи и босѝ'', а си заминуваат од власта како милијардери.

Комунистите не дозволуваа странско мешање, ја бранеa колку можеа унитарноста на Југославија, значи беа против Обединување на Македонија, додека сегашните политичари или поголеми политички партии во Македонија, се продадени марионети на странците.

Во 1996 година се одржуваат локалните избори, граѓаните избираа градоначалници на општините и Градот Скопје и советници на општините и Градот Скопје.

Во 1996 година се донесоа Законот за локална самоуправа и Законот за територијална поделба на Македонија. Од поважните, државотворни закони, фали уште Законот за грб, кој до денеска се уште не е донесен. Во 1997 година се случуваат финанскиско-корупциските скандали со "октоподите" и експлозијата врзана со пропаѓањето на пирамидалните штедилници на чело со ТАТ, и Црвенковски на 29 мај прави нова, последна реконструкција во тогашното шестгодишно владеење.


Влада на ВМРО ДПМНЕ

Во 1998 година се одржуваат третите по ред парламентарни избори на кои изборна победа однесе ВМРО ДПМНЕ.

На октомвриските избори во 1998 година, ВМРО-ДПМНЕ на Љубчо Георгиевски извојува голема победа. 49 пратеници влегоа во Парламентот. Премиерот Георгиевски формираше коалициона влада со лидерите на ДА, Васил Тупурковски, и на ДПА, Арбен Џафери. Бројот на ресорните министерства се зголеми на 20, плус четири безресорни.

Во Собранието влегоа Демократска алтернатива, СДСМ, Коалицијата ПДП-А - НДП (односно Демократската партија на Албанците, ПДП, Сојузот на Ромите, СПМ. За претседател на Владата е избран Љубчо Георгиевски.

Георгиевски по неколку месеци го менува малку составот на кабинетот. На местото на Чадо го назначува Михајло Толевски, Џабирски си оди, доаѓа Марјан Ѓорчев во земјоделието, а се укинува едно безресорно место - си заминува Ѓорѓи Наумов. Пред Нова година, Георгиевски во 1999 година ја направи третата реконструкција на кабинетот. Го разреши Трајанов, а на негово место, на чело на МВР, ја постави Доста Димовска.

Со победата на ВМРО-ДПМНЕ и ДА, во МНР седнува алтернативецот Александар Димитров, препознатлив со признавањето на Тајван.

Во 1999 година се одржаа претседателските избори на кои за претседател на Републиката беше избран Борис Трајковски. Во 2000 година се одржаа локалните избори. Во 2004 година по трагичната смрт на претседателот Борис Трајковски се одржаа претседателски избори, а за претседател е избран Бранко Црвенковски

Одбрана 

14 февруари – Собранието на Република Македонија го изгласа Законот за одбрана на Република Македонија (Службен весник на РМ, број 8 од 15 февруари 1992 година).

21 февруари – Во Скопје е склучен договор меѓу претседателот на РМ Киро Глигоров и заменикот на сојузниот секретар за народна одбрана на СФРЈ Благоја Аџиќ за дислокација на ЈНА од територијата на Република Македонија.

КАКО РЕЗУЛТАТ НА ТОА МАКЕДОНИЈА БЕШЕ ПОДДЛОЖЕНА НА ПОЛИТИЧКИ УЦЕНИ од страна на криминални политички организации ОД СТРАНСТВО, ЗОШТО ДРЖАВАТА ОСТАНА БЕЗ СУШТИНСКА ОДБРАНА ОД НАДВОРЕШНИТЕ НЕПРИЈСТЕЛСКИ ФАКТОРИ (радари, воздухо воздухоплови, тенкови и итн), ТОА ГО СВАТИ ''ЛИСЕЦОТ'', кога бвеше доцна. Се претпоставува затоа биле подоцнежнирте многубројни тајни средби со Глигоров и Милошевиќ, за враќање на оружјето кое праведно и припагаше на Македонија, а србите го украдоа.

11 март – Постариот водник Сонко Ангеловски, за прв пат на македонски јазик, ја прими должноста командир на караулата "Рамна нива" на македонско-бугарската граница во близина на Крива Паланка. Истиот ден се преземени и караулите "Рамна нива" и "Коприва".

17 март – При пречекот на делегацијата на Република Словенија на чело со претседателот Кучан, за прв пат при пречек на висок гостин беше интонирана македонската државна химна "Денес над Македонија се раѓа", првпат беше построена Почесната единица на АРМ со македонско државно знаме и за првпат командантот на почесната единица, полковникот Стефан Лазаревски, на македонски јазик му рапортираше на еден претседател кој допатувал во официјална посета на Република Македонија.

20 март – Заврши примопредавањето на граничните објекти – караули на Република Македонија со соседните држави: Бугарија, Албанија и Грција.
26 март – Во Скопје е преземен последниот и најголем воен објект на Македонија касарната "Маршал Тито", денес "Илинден".

27 март – Република Македонија ја презеде контролата над сета своја територија со своја војска. За ова е потпишан договор во Скопје меѓу претседателот на РМ Киро Глигоров и генералот на ЈНА Никола Узелац. Со тој чин, всушност, од Република Македонија замина и последниот војник на ЈНА.
14 април – Во гарнизонот во Охрид пристигна првиот регрут, припадник на Армијата на Република Македонија. Тоа беше велешанецот Панче Јамандиев, роден во 1970 година.

15 април – Во касарните во Скопје, во Штип и во Битола пристигнаа првите регрути од регуларниот состав на Армијата на Република Македонија.
17 април – Во Скопје, тогашниот претседател на Република Македонија Киро Глигоров ја откри новата натпис-плоча на Домот на Армијата, на кој пишува: "Република Македонија, Дом на Армијата – Скопје". Со тоа на симболичен начин беше одбележано доаѓањето на првите регрути на Армијата на Република Македонија и на нејзиното воено осамостојување.
9 мај – Во касарната "Маршал Тито", денес "Илинден", првата класа регрути од регрутниот состав на Армијата на Република Македонија ја даде својата свечена обврска. Следните денови македонските регрути свечена обврска дадоа и во другите касарни на Републиката.
19 мај – На граничниот премин Меџитлија, кај Битола, на границата со соседна Грција, е извршено менување на дотогашните државни ознаки со македонски, а следниот ден и на граничните премини Богородица и Дојран.
28 мај – Собранието на Република Македонија го донесе законот за преминување на државната граница и преминување на државниот појас. (Сл.весник на РМ бр.36/8 од 8 јуни 1992 година).
24 јули – Во Скопје, во издание на Министерството за одбрана на Република Македонија, е промовиран првиот број на списанието "Одбрана".

27 јули – Во Скопје, во чест на започнувањето на курсот за дообука, во касарната "Кузман Јосифовски – Питу" е одбележан почетокот на високото воено школство во Република Македонија.


1993
3 јуни – Владата на Република Македонија донесе одлука со која 18 август, денот на формирањето на баталјонот "Мирче Ацев" во 1943 година, го прогласи за Ден на Армијата на Република Македонија.
18 август – За прв пат е прославен Денот на Армијата на Република Македонија.

1994
14 јуни – Војската на СР Југославија влезе 250 метри на територијата на Република Македонија кај месноста Чупино Брдо, кај Крива Паланка. Се повлече на 2 јули 1994 година.

Bладата на Република Македонија бррзаше да направи Македонска аемија, зошто Грција планираше во 1993 година да jа нападне Република Македонија и да ја окпира до Битола, со изговор дека сакале да створат ''безбедносен тампон''.

1995
7 јуни – Собранието на Република Македонија го донесе Законот за Воена академија на РМ (Сл. весник на РМ бр. 30 од 14 јуни 1995)
17 август – Во Скопје, во составот на весникот "Вечер", излезе првиот број на "Армиски збор", весник на Армијата на Република Македонија.
15 ноември – Република Македонија стана 27-та членка на мировната иницијатива на НАТО "Партнерството за мир".

Македонска езерска морнарица

Македонска падобранска единица

1996
1 февруари – Советот за безбедност на ООН го прифати предлогот на ООН од овој датум силите за превентивно распоредување на ОН – УНПРЕДЕП да станат целосно независна операција во Р. Македонија.
14 јуни – Во Брисел, во седиштето на НАТО, отворена е македонска канцеларија за врски.
14 јули – Единица на АРМ замина за Албанија, каде што учествуваше на мултинационалните воени маневри "Мировен орел '96". Тоа е прва вежба од таков вид на единица на АРМ.


1997
24 март – Во Скопје започна Главната конференција на првата мултинационална вежба што се одржа во Република Македонија од 11 до 17 мај 1997 година – "Спасител '97".

Противвоздушна мобилна батерија ''Стрела''

12 – 16 мај – На воениот полигон Пепелиште, кај Неготино, е одржана мултинационалната воена вежба "Спасител '97", прва од ваков вид организирана на територијата на Република Македонија.
22 – 31 август – Во Пепелиште се одржа билатералната "Медицинска вежба '97-2".


1998
15 јуни – Во Република Македонија беше изведена воздушна вежба на НАТО "Решителен сокол", со учество на 79 авиони. На вежбата учествуваа и припадници на единицата за специјални намени "волци".
11 – 18 септември – На полигонот "Криволак" се одржа мултинационалната вежба "Најдобар кооперативен зафат '98" со учество на 26 земји, од што 13 земји членки на НАТО и исто толку на ПзМ.
2 декември – Владата на РМ донесе одлука за доаѓање на НАТО силите во Република Македонија во функција за извлекување на верификационата мисија на НАТО во Косово.


1999
2 март – Во Скопје, во касарната "Гоце Делчев" се промовирани 64 водници на Армијата на Република Македонија, прва класа подофицери произведени во Центарот за воено образование и обука, денес Воена академија на РМ.
29 јули – Во Скопје, во ворната академија, е промовирано произведување во офицерски чин потпоручник на питомците од првата генерација школувана во Воената академија "Генерал Михаило Апостолски".


2000
14 март – Претседателот на РМ Борис Трајковски донесе уредба за видот на униформите на припадниците на АРМ.
19 јануари – Во Скопје во Воената болница, под раководство на кардиохирургот д-р Жан Митрев, е отворен првиот Центар за кардиохирургија во РМ.
16 јуни – Основана е Првата гранична бригада на Армијата на Република Македонија.
21 април – Во Скопје, во издание на Министерството за одбрана на Република Македонија, е промовиран првиот број на списанието "Современа македонска одбрана".
16 октомври – Врховниот командант на вооружените сили и претседател на РМ Борис Трајковски и го предаде военото знаме на Првата пешадиска бригада од силите за брзи реакции од првиот корпус на АРМ. Со тоа е промовирана почетната оперативна готовност на Бригадата.
19 декември – Во Скопје, во Воената академија на РМ, беа промовирани првите подофицери за основни командирски должности за пешадискиот род на Армијата на Република Македонија, школувани според стандардите на НАТО.

На идеја на претседателот Борис Трајковски, се иницираат расправите за потребата од единствена национална стратегија во областа на безбедноста.

Македонија излезе единствена од СФРЈ без војна, но исто така, остана и без целосното оружје и опрема што ЈНА ја имаше во земјата. Избегувајќи ги конфликтите, тогашниот претседател Глигоров ја остави ЈНА се да изнесе од Македонија, одејќи на варијантата дека на земјата можеби не и е потребна армија, и дека треба целосно да се демилитаризира. Во тоа време, уште се талкаше во дискусиите дали да се формира македонската армија, или, да се браниме со таканаречената политика на еквидистанца, исти односи со сите соседи, што би ја спречило можноста за војна. Ситуацијата малку мрдна со добивањето на околу стотината тенкови Т-55 на подарок од Бугарија, кои го истераа главниот терет на војната, во времето кога минситер за одбрана беше Никола Кљусев.

Македонија набави хеликоптери, авиони и тенкови од Украина, што подоцна беше запрено и од централата на НАТО и од самата Украина.

Главниот дел од создавањето на денешниот армиски арсенал, дојде во времето на министерувањето на Љубен Пауноски, кога и се интензивираа контактите со НАТО.

Грчки документ од 1979 година: На Атина не ѝ пречело нашето историско и уставно име

Писмото е потпишано од Константинос Цацос, поранешен шеф на грчката држава, кој беше на власт од 1979 до 1980, а важеше за еден од најблиските соработници на Константин Караманлис постариот

Грција немала никаков проблем да ја именува нашата држава под уставно име во времето на поранешна СФРЈ. Тоа го докажува и овој документ – писмо за именување на генерален конзул на Грција во Скопје од 1979 година од властите во Атина, во кој нашата држава се именува како Социјалистичка Република Македонија.

„Со назначување и прифаќање на номинацијата на г. Antoine Nicolaidis во својство на генерален конзул на Грција во Скопје, со надлежност на територијата на Социјалистичка Република Македонија и на Социјалистичката автономна покраина Косово, за сите наши граѓани кои живеат таму, или кои доаѓаат да тргуваат, или да извршуваат други активности, добиваат помош и правна заштита… Ја молиме Владата на Социјалистичка Федеративна Република Југославија да му овозможи целосно и слободно извршување на своите конзуларни функции и да му ги даде сите права и привилегии што ги уживаат сите конзули од другите земји“, се вели во документот од 14 септември 1979 година.

Како што може да се види, писмото е потпишано од Константинос Цацос, поранешен шеф на грчката држава, кој беше на власт од 1979 до 1980, а важеше за еден од најблиските соработници на Константин Караманлис постариот.

Професорот од Солун, Власис Власидис, за Телеграф.мк го дава своето видување зошто Грција во тоа време без проблем ја именувала како Македонија нашата држава.

- Земјата беше дел од југословенската држава. Тоа беше внатрешно прашање на Југославија, а не меѓународно – смета Власидис.

И од други документи од архивата може да се забележи дека на грчките власти не им пречело уставното име во периодот пред независноста.

Поголемите политички партии во Грција на 13 април 1992 се согласуваат дека зборот Македонија не може да биде вклучен во ниту една форма во името на Република Македонија. Грчката дијаспора, исто така, се мобилизира вршејќи силен притисок во Соединетите Американски Држави и во Канада. И денеска, грчките иселеници се најтврдокорни во тврдењата дека Грција во преговорите за името не смее да попушти за тоа зборот „Македонија“ да биде дел од името на соседната држава.

Војна 2001

Oфанзива Танушевци

Терористи на УЧК. Војната суштински беше агресија провоцирана од Косово со нивните ''косовски ветеранѝ'' и албански емигранти поддржани од криминални политички институции од НАТО, ОБСЕ и ЕУ, од кои откако ја изгубија војната, платениците на ''косовскиот корпус'' станаа '''борци за човекови права'' од ОНА, но кратенката ''она'' никој шовенист не ја користи ниту денес, на споменици и итн..

26 февруари – Во реонот на селото Танушевци, во непосредна близина на граничната линија на македонско – југословенската граница (во делот кон Косово) дојде до вооружена престрелка меѓу органите на обезбедувањето на нашата граница со (тогаш) непознати вооружени лица во црни и во маскирни униформи. Почетокот на кризата во РМ.

23 февруари – Во Скопје е потпишан договорот за утврдување на границата меѓу Македонија и СРЈ.
14 март – Ескалација на судирите со албанските терористи. Во Тетово е одржан митинг со милитантни пораки. За време на митингот, албанските терористи отвараат оган врз безбедносните сили од Тетовското Кале и од околните села.

13 мај – Формирана Владата на политичко единство со цел да зајакне безбедноста на државата и да дојде до нејзино стабилизирање.
30 мај – Собранието на РМ го донесе Законот за одбрана (Сл. весник на РМ бр. 42 од 1 јуни 2001 година). Првиот Закон за одбрана по осамостојувањето на РМ е донесен на 14 февруари 1992 година.

Текот на Војната

ТанушевцииТетово

Планот за воената акција МХ-2 во Тетовско

Конфликтот неофицијално во Македонија започнува со нападот на полициска станица во Теарце на 22 јануари 2001. На 16 февруари 2001 година во пограничното село Танушевци, новинарска екипа на А1 телевизија била заробена, а по одземањето на камерата новинарите биле ослободени. По ова започнуваат двонеделни препукувања меѓу безбедносните сили и терористите. На 14 март бојното поле се префрлило во Тетово, во месноста Кале биле регистрирани вооружени напади врз безбедносната полиција.

Тетово 2001 - Македонија

Веќе на 23 март, од страна на властите во Република Македонија била донесена одлука за голем напад врз позициите на ОНА. Македонската армија им нанела голем пораз на припадниците на ОНА. Според некои извори, Албанците сепак не биле спремни и не очекувале таков напад во тоа време од страна на македонската полиција.

Масакрот кај Вејцe

По околу двонеделно стишие, на 28 април, на патот меѓу селата Селце и Вејце во Тетово, 16 припадници на безбедносните сили на Македонија при патролирање наишле на заседа, при што загинле осум, а шест војници припадници на безбедносните сили на Македонија биле повредени. Според извршената обдукција, утврдена по смртта, било утврдено дека телата на убиените полицајци и војници по смртта биле дополнително масакрирани. По ова, низ поголемите градови во Република Македонија започнал голем револт на месното население. Македонските власти, во меѓувреме упатиле повик кон ОНА за прекин на огнот кој истиот не бил прифатен.

Сторителите

Полициската белешка, насловена како „сознанија за грозоморното убиство крај селото Вејце, Тетовско“, била заведена под број 470/13.11.2001, пишуваше „Време“. Според полициската белешка, како што наведува „Време“, масакрот го раководеле Шинаси Исмаили или попознат како командант Хоџа, Иљас Цека - Ќори, и Билал Цека - Брада, тројцата од Косово. Иљаз Цела бил задолжен со два милиона германски марки да ги исплати странските војници-платеници од западните земји, муџахедини и доброволци од земјава. Билал Цека, пак, бил припадник на Косовската разузнавачка служба и еден од главните организатори на снабдување на ОВК со оружје.

Од „домашните“ учесници во акцијата, покрај Хазби Лика, биле наведени и Иса Лика - Илир, Раим Сами - Зогу, Изаир Сами - Шурли, Асим Бајрами - Пуча, Енвер Рифати - Џаџи, Исак Абдурамани, Муарем Велиу, Екрем Вејсели, Фадил Османи, Љуљзим Ислами, Ибрахим Емини, Џават Џемаили, Башким Рустеми - Кими, Хајри Османи, Хисен Џемаили, Абаз Емини и Рамадан Емини. Повеќето од нив се од Тетовско, а неколкумина од селото Вејце.

Дел од извршителите биле добро обучени како поранешни припадници на ОВК од Косово. Тие неколку дена пред нападот се подготвувале и вршеле обука во логорот во Косово кој се наоѓал во непосредна близина со границата со Македонија. Диверзантско-терористичката група имала конкретно задача да ја ликвидира живата сила од патролата и да ги уништи возилата и воената техника. Тие, во содејство со група терористи од Тетовско, ја организирале заседата и го извршиле терористичкиот напад врз патролата на македонските безбедносни сили, за што имале широка поддршка и од месното население. По нападот некои од нив се засолниле во селата Вејце, Бродец и Бозовце, а некои се повлекле во Косово, при што го минирале патот по кој се повлекувале, пишувало во службената белешка на МВР, наведе „Време“.

Учество на муџахедини во масакрот кај Вејце

Постојат конкретни сознанија за учество на странски муџахедини во масакрот кај Вејце. Имено, Oџата од Слупчане, кој неодамна донел муџахединска група, а под водство на еден муџахедин што се борел во Чеченија е извршен и масакрот во Вејце.

Муџахедини во Македонија 2001 година. Муџахедините на сликата се Рифат Мујота, Бекир Халими, Мохамеда Али Н. и Јетула Хари (Командант Гури). Дел од нив се од Косово, Саудиска Арабија и Турција. Според весникот Вечер, околу 150 радикални исламски платеници во 2001 се бореа на страната на ОНА.

''Нема потреба да доаѓате на помош, сите ќе изгинеме за Македонија''

Постојат сигурни докази дека тој подолго време има директни врски со Јакуп Асипи, оџа од кумановското село Слупчане, кој за време на молитвите го повикува локалното население на света војна - џихад.

Оџата од Слупчане пред извесно време престојувал во една арапска земја, се претпоставува Саудиска Арабија, од каде што со група муџахедини дошол на Косово, по што му се изгубила трагата. Се претпоставува дека муџахедините, обучени за извршување терористички акции, се префрлени во Македонија.

Операција ''МX2'' - Куманово

Oфанзива над Скопска Црна Гора

Борби во Кумановско

Планот за воената акција МХ-2 во Кумановско
На 4 мај околу 4.000 албански герилци од Косово упаднале на македонска територија и освоиле голем дел од северниот дел на Македонија, главно во околината на Куманово. Со ова, се отворил уште едно бојно поле. Борби се воделе во селата Слупчане, Ваксинце, Матејче, Липково, Оризаре, Отља итн. Развојот на војната во тој момент бил на страната на ОНА. По ова следеле двонеделни позициони борби.

М24 офанзива - с. Васкице

На 24 мај, македонските безбедносни сили започнале голема акција во селата Ваксинце и Слупчане при што било ослободено Ваксинце. Нова ваква акција започнала на 9 јуни за ослободување на останатите окупирани села главно во Слупчане, Матејче, Оризаре, Отља итн. Во борбите кои почнувајќи од 2 мај се воделе во Слупчане и Кумановско загинале 105 терористи на ОНА.

Лешочки манастир

Остотоци од црквата по разрушувањето во 2001

Манастирот по втор пат бил разрушен за време на воениот конфликт во тетовско на 21 август 2001 година. Уништувањето на манастирот предизвика широка реакција во Македонија и светот. Чинот на рушење бил споредуван со настаните од Авганистан, кога Талибанците ги уништувале будистичките храмови во земјата.

Со силна детонација во 3 часот утрото, црквата била разрушена до темел, со минирање.

Остотоци од црквата и фреските, 2001

Е евидентно дека терористите oд така наречената ОНА планирале етничко и културно чистење.

Неговото преосветување било на 14 октомври 2007 година, кога Македонската Православна Црква прославувала 40 години од својата автокефалност. На празникот на Покров на Пресвета Богородица било извршено осветување на црквата „Св. Атанасиј“. Осветувањето на Црквата го извршил Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, а на чинот на осветувањето присуствувале и поголем број од архиереите на Синодот на МПЦ.

''Колку малку требаше нечија омраза, па овој храм да се претвори во урнатини, и колку многу љубов требаше потоа па од купот камења повторно да се изгради ова велелепно дело, изјави по осветувањето Поглаварот на македонската православна црква'' - Архиепископ Охридски и Македонски г.г. Стефан.

 

Tерористите oд така наречената ОНА планирале етничко и културно чистење.

Зографирањето завршило по 10 месеци активно работење на седуммина зографи од Националниот конзерваторски центар предводени од конзерваторот Момчило Трајковски. Исцртувањето на фреските и уметничкото уредување на внатрешноста почнало во октомври 2006 година.

22 јуни – Македонските безбедносни сили ја почнаа решителната офанзива за чистење на теренот од албанските терористи во селото Арачиново, Скопско.

23 јуни – Двата борбени авиони "сухој" 25 на македонската воена ескадрила, управувани од пилоти на АРМ, ги извршија првите извидувачки дејства над македонското небо.

3 јули – Кај селото Радуша, Скопско, безбедносните сили на РМ водеа една од најжестоките битки против албанските терористи.

Во видеото е прикажано првото дејствување на борбените авиони „Сухои Су-25“ во битката за Радуша. Ракетите беа исфрлени од Водно и многу прецизно ја завршија работата. Со дејството на Сухоите, офанзивата на терористите од КЗК (Косовски заштитен корпус) и ОНА беше прекината, и веднаш после огромните загуби се повлекуваат, по што заврши битката за Радуша.

Во јуни 2001 година, во екот на конфликтот, Македонија купи четири борбени авиони „сухој СУ-25“ од Украина, три едноседи и еден двосед. Авионите се конструирани за блиска поддршка на пешадијата, во оперативна употреба во силите на Советскиот Сојуз биле од 1978 година, а најмногу дошле до израз во советската војна во Авганистан. Авионите на АРМ имаа неколку борбени летови во конфликтот во 2001 година како поддршка на копнените дејства на безбедносните сили.

Македонските Сухој СУ 25 УБ (двосед и едносед), оперативни 2001

Нај модерно вооружување во историјата на АРМ (можеби има ф 8, можеби), Сухој е оддличен борбен авион, сé уште.

Во пролетта 2003 година Македонија декларира ''дека во формацискиот состав на АРМ веќе нема потреба од борбените авиони'', а во 2004 година авионите беа приземјени и конзервирани. Следната година Министерството за одбрана и формално ги отпиша авионите од евиденцијата на опремата и вооружувањето на АРМ. Истовремено, од формацијата на АРМ „исчезнаа“ и четири борбени хеликоптери „ми-24“. Оттогаш четирите борбени авиони почиваат на стојалиште во касарната „Страшо Пинџур“ до скопскиот аеродром.

Овие 4 борбени авиони оперативни, сé, ефикасни како американските А-10, поединечно и по ефиксасни од 300 актуелно - оперативни тенкови, во АРМ.

Последниот официјален став на Министерството за одбрана е дека борбените авиони не се опфатени со плановите на одбраната, ниту за модернизација ниту за враќање во формацискиот состав на армијата. „Сухоите“ не постојат во списоците на опрема на АРМ.

Во декември 2011 година заменик-министерот за одбрана, Емил Димитриев, изјави дека постоеле размислувања „сухоите“ да бидат модернизирани и да се вратат во употреба како дел од Балканската регионална иницијатива за обезбедување на воздушниот простор (БРААД) преку која НАТО сака земјите од регионот да ги вклучи во единствен систем за набљудување и патролирање на небото, компатибилен со тој на алијансата. Но, досега Министерството за одбрана не донесе таква одлука.

Воени извори велат дека не е невозможно авионите да се доведат во состојба за оперативна употреба, но нагласуваат дека тие веќе девет години стојат на сонце и на ветер на воениот аеродром, а „ресурсите им се одамна истечени“, односно голем дел од системот го поминал животниот век, што е проблем и кај леталата што АРМ активно ги употребува. Модернизацијата на „сухоите“ е уште поскап проект. Згора на сè, во меѓувреме е намален и бројот на пилоти оспособени за лет со ваков вид воздухоплов.

Ова е чиста саботажа и криминал, мора нови, од последна генерација

Досега се разгледуваа неколку варијанти за судбината на авионите. Набргу откако беа прогласени за вишок, првата идеја беше авионите да се продадат на пазарот за половно оружје, но оваа варијанта набрзо отпадна. Се разгледуваше можноста да ~ се вратат на Украина во замена за транспортен авион „ТУ-74“ или за неколкугодишно сервисирање на хеликоптерите на АРМ. Но, ни оваа опција до денес не се реализира.

Во преговори со западни сојузници една од варијантите беше „сухоите“ да се дадат како донација на трета земја од партнерските држави, а АРМ да добие донација транспортен авион од западен сојузник.

Овој тенк не бил заробен од терористите во битка, туку бил напуштен од резервистите на АРМ, откако бил онеспособен заради механички причини. Тенкот не бил вклучен по тоа во борбените дејства во 2001 година, нo бил користен за пропаганда од страна на терористите.

Подоцна си направиле споменик од тенкот. АРМ треба да реагира и да го врати

Tерористите oд така наречената ОНА, военото возило исто така било заробено од терористите, се гледа биле слабо вооружени

Hеутрализирани терориости од страна на приипандиците на МВР

5 јули – Началникот на Генералштабот на АРМ Панде Петровски и генералот на полицијата Ристо Галевски, од македонска страна, со претставниците на Европската унија и со НАТО потпишаа изјава за прекин на огнот со албанските терористи.

Иста изјава потпишаа и претставникот терорист на таканаречената ОНА Али Ахмети, генералниот секретар на НАТО Џорџ Робертсон и претставникот за заедничка надворешна и безбедносна политика на ЕУ Хавиер Солана. 

На 13 мај 2001, со посредство на меѓународната заедница, во ресторанот на Пантелејмон на Водно, се формира влада за национален спас, широка коалиција, во која влегуваат сите парламентарни партии. ДА е надвор од таа влада, зашто ја напуштаат постепено сите пратеници и влегуваат во новоформирани помали партии. СДСМ влегува со двајца министри и еден потпретседател на владата, ПДП со министер и вице-премиер, ЛДП и ВМРО-вистинска со еден министер. Љубе Бошкоски станува министер за внатрешни работи, а Доста Димовска оди за вице-премиер. Набргу СДСМ и ЛДП излегуваат од широката коалиција, а на нивно место влегуваат доскорешните алтернативци. 

Припадник на специјалнитe единици на АРМ 

13 август – Претседателот на РМ Борис Трајковски, и лидерите на ВМРО – ДПМНЕ – Љубчо Георгиевски, на СДСМ – Бранко Црвенковски, на ДПА – Арбен Џафери и на ПДП – Имер Имери, го потпишаа Рамковниот договор за разрешување на политичката и безбедносната криза во земјата. Согласно со Договорот, следеше мисијата "Жетва", а потоа и мисијата на "Килибарните лисици" во нашата земја.

Единици на МВР пред влезот на Арачиново

Hа околу 350 бунтовници и платеницим под притисок на НАТО им било дозволено да го напуштат селото со своето оружје, со помош на американските трупи кои служеле во КФОР и силите на НАТО во Косово, ОБСЕ и Мисијата на Европската Унија. На македонската страна и било наредено да се повлече.

Извлекувањето на терористите од Арачиново од главниот протагонист САД

Треба да потсетиме дека еден предавник (платеник) од Берово беше пронајден мртов, во Арачиново, општината Берово не сакаше да ги прими посмртните останки на предавникот на општинските гробишта.

Покрај ангажирањето на НАТО во извлекуваењето на терористие од Арачиново, забележано е присуство на нивни припадници и за време на самите борбени дејствија. Во првиот ден од битката на 21 јуни биле ранети 2 странски државјани во непосредна близина на Арачиново, при што началникот на ГШ на АРМ Панде Петровски бил известен од страна на полковникот Милисав Таштановски дека тоа биле 2 Американци, по што полковникот Таштановски добил наредба да ги испита и да им ги земе документите, а потоа да ги предаде на воениот аташе на САД полковник Роберт Линч, бидејќи генерал Панде Петровски сметал дека тие сакале од непосредна близина да ја набљудуват акцијата како што било случај и со операциите во Куманово. Потоа, на 24 јуни 2001 година, тогашниот генерален секретар на НАТО, Џорџ Робертсон, прифаќајќи ја идеата за извлекување на терористите од Арачиново со посредство на НАТО, на претседателот Борис Трајковски му кажал дека во Арачиново се наоѓале 30 нивни луѓе за што ветил дека ќе даде и список по запирањето на акцијата и нивното извлекување.

Hа цивилите било разделено оружје за самоодбрана

Последен случај на вмешување на НАТО за време на овие настани, било фаќањето на радар на 6 авиони ловци - бомбардери кои имале курс од Италија преку Албанија кон Македонија за што бил известен началникот на ГШ на АРМ Панде Петровски од страна на бригадниот генерал и командант на военото воздухопловство и противвоздушната одбрана Ѕвонко Стојановски. По ова генерал Панде Петровски издал наредба за следење на авионите и подготовка за пребазирање на хеликоптерите на резервен аеродром во с. Лозово.

Генерал Панде Петровски сметал дека ова било знак дека НАТО биле спремни да употребат сила врз Македонија доколку се продолжи со дејствата.

Македонски специјалци на МВР во Арачиново

Според генералот Панде Петровски, кој командувал со арачиновската операција, АРМ располагала со околу 18.468 војници со оклопни батаљони и професионални екипажи, 54 тенка, со 120-130 минофрлачи, 40 хаубици, 10 лесни ракетни лансери, 135 оклопни траспортери, хеликоптери „МИ-24“, „МИ-17“, „МИ-8“ и два борбени авиони "сухој" 25“ на македонската воена ескадрила, управувани од пилоти на АРМ, за воени дејства и доволно количество муниција за извршување на една завршна операција и целосно разбивање на ОНА.

Битката траела само три дена, откако албанските бунтовници, истакнувајќи бели знамиња, дале знак дека се предаваат. Борбените дејствија траеле непрекинато се до 25 јуни во 13 часот, кога по наредба на врховниот командант и претседател Борис Трајковски, воените активности биле прекинати поради состанокот со високи лица од НАТО и ОБСЕ, со претходен контакт и договор со генералниот секретар на НАТО, Џорџ Робертсон.

Според проценкитен на ГШ на АРМ, бројноста на терористите во Арачиново била меѓу 1000-1500 припадници.

Олеснителна околоност за појавувањето на терористите во Арачиново било тоа што за разлика од другите села во кризните региони чие население ги напуштило селата, населението на Арачиново останало во своите домови, а дел од населението било ангажирано во помошни логистички работи за одбрана.

По повеќе состаноци на Координативното тело за справување со кризата, на 18 јуни е донесена одлука да се нападнат и разбијат терористите во Арачиново.

Граѓански собир и нереди пред Собранието

Како знак протест по повод извелкувањето на терористите со поддршка на највисоките претставници на НАТО и ЕУ, истата вечер околу пет илјади Македонци, меѓу кои голем број на полициски резервисти, се собрале пред Собранието во Скопје на протести, барајќи да им се обрати државниот врв. Граѓаните протестирале околу седум часа, од дваесет до два часот изутрина, заедно со резервниот состав и дел од "Тигрите", а присутните редовни полицајци кои го обезбедувале протестот изјавувале дека се на страната на нивните колеги и на насобраните граѓани и дека ќе одбијат секаква евентуална наредба да удрат по својот народ.

Протестот во кој учествувале резервни и редовни војници на АРМ и спцеијалци на МВР се претворил во масовни немири, кога околу 21:45 група од 50-ина демонстранти влегла во Собраниската зграда, додека разгневените граѓани кршеле прозорци од зградата на Собранието.

Во масовните нереди настрадале повеќе прозорци од зградата на Собранието, бил демолиран дел од внатрешноста на собраниските простории за состаноци, уништени биле 2 возила на МВР и едно на ОБСЕ, искршени и ограбени биле 2 дуќани во ГТЦ. Насобраните граѓани се разотишле по доаѓањето и обраќањето преку мегафон на полицискиот генерал Ристо Галевски.

Причини за војната од 2001 година со сигурност е економската и политичката нестабилност во државата, за тоа било виновно македонското раководство од тоа време.

Дел нa Албанците од Македонија, некои и биле насила вклучени, а помигнати во добар дел од дел на албанците од Косово и структури, ( има и некои друѓи надворешни влијааниа ма нема доволно докази во моментот) биле излажани да влезат во воен конфликт кои неможеле да го добијат,.. нека не се залажваат таа ''битка '' била нерамна.

Што добија грѓаните од деловите зафатени со воени дејства од 2001?,.. апсолутно ништо,.. нивната економска и политичкa положба, не е подобрена напротив е отежната, не се поправа и нема да се поправи со овие политичари како во минатото така и во моментот. Граѓаните за да ја подобрат својта економска повожба се принудени да одат на печалба во странство,.. зборувам и за македонците и за друѓите.

Сеуште има раселени лица од воениот конфликт од ''2001''.

Граѓаните од зафатените места од воениот конфлик од 2001 година, ма не само од тие делови ма и од целата територија на Државата Македонија имаат потреба од економска и политичка стабилност.

Излез од политичката и економката криза како во минатото, така и сегашноста е сите граѓани што живеат во Државата Македонија е да работат во интерес на Државата Македонија. Друг излез нема.

Република Македонија за прв пат во историјата доби 6 Хашки случаеви,.. 2 за Македонските бранители и

 4 за терористите. ''Бунтовничките'' случаеви за воени злосторства не поминаа ниту еден ден во затвор во Хаг, додека и двата Македонски ''случаеви'' Тарчуловски и Бошковски ја ''истераа'' казната до крај.

*** 04/092018 - Македонија

Војната суштински беше агресија провоцирана од Косово со нивните ''косовски ветеранѝ'' и албански емигранти поддржани од криминални политички институции од НАТО, ОБСЕ и ЕУ, од кои откако ја изгубија војната, платениците на ''косовскиот корпус'' станаа '''борци за човекови права'' од ОНА, но кратенката ''она'' никој шовенист не ја користи ниту денес, на споменици и итн..

Претседателот Борис Трајковски за мир и соживот на 26 септември 2001 година ги амнестира сите ''бунтовници'' од ''2001'', катастрофална грешка, да се пуштат терористите не казнето во политичките институции за државата, народот, но и за неговиот живот, беше соборен претседателскиот авион со претседателот во нерзјаснети прилики, уште до ден денешен.

 ВОЈНАТА 2001 НИЗ ФОТОГРАФИИ 

Полски војници од страната на Косово и Метохија ја следат акцијата на АРМ и МВР

Си го прибираат оружјето што им го дадоа на терористите

Да не сé повтори пак

    Македонската Армија и полиција, апсолутно не ја изгубија војната, туку политчарите потпишаа капитулација и воопшто во историјата на Македонија после 1990, не знаат и биле неспособни да прговараат со странските политички фактори за доброто на Македонија. Војната суштински беше агресија провоцирана од Косово со нивните ''косовски ветеранѝ'' и албански емигранти поддржани од криминални политички институции од НАТО, ОБСЕ и ЕУ, од кои откако ја изгубија војната, платениците на ''косовскиот корпус'' станаа '''борци за човекови права'' од ОНА, но кратенката ''она'' никој шовенист не ја користи ниту денес, на споменици и итн..

ВОЈНАТА 2001 НИЗ ВИДЕО ЗАПИСИ 

2001 Војната во Македонија - ''War in Makedonia''

2001 Војната во Македонија низ објективoт на ''CNN'' - ''War in Makedonia''

Нашиот проблем со векови е дека погрешно сме биле учени, затоа мора правилно да се учи.
Да ги потсеќаме своите пријатели од странство, да ги учите да го употребуваат зборот "словени", наместо "slavic", или "slavs", не губете време со непријатели, никогаш нема да ги научите.
Да не се плашате од зборот "словен", зошто словен е уште по антички и по обединувачки, словен - сло вен - слово венето, тие кои зборуваат венетски дијалект, венетите биле древен народ.
Дoдека "slav" = "sclav" = роб, на латински, затоа треба да се избегнува зборот и зборовите "slav - slavi - slavic", се до нивно целосно отфрлување.
Да се употребува ''sloven - sloveni - slovenski - slovenite " и на другите странски јазици.

Венетите се древна група на народи, тоа се: Македонците, Етруските, Римјаните, Скитите, Фригите, Феникијците, можно е и Келтите да се Венети. Венетите зборувале исто или слично од тука доаѓа: слово венето - сло вен - словен, но сите словени не се генетски исти.
Денес од древните Венети, опстанале само Македонците, другите или се претопиле или преименувале, но сé уште денес постојат и има слово гласни Венети - сло вени - словени.

 

2001 Војната во Македонија - ''Село Танушевци, почетокот''

2001 Војната во Македонија - ''Битката за Тетово''

2001 Војната во Македонија - ''Битката за Куманово''

2001 Војната во Македонија - ''Битката за Арачиново''

2001 Војната во Македонија - ''Битката за Радуша''

2001 Војната во Македонија низ објектив

2001 Војната во Македонија низ објектив

2001 Војната во Македонија низ објектив

2001 Војната во Македонија низ објектив

 

Историјата на Република Македонија продолжува нo за жал во негативна насока,.. бидејќи Државата Македонија била и е водена се уште од неодговорни политичари,.. но за тоа понатаму,.. тоа е друга историја,.. траги - комична за жал.

Владата на Никола Груевски, заедно со Иванов, ја ''искасапиjа'' АРМ, останаа мечтите

Нека не се залажуваат непријателите на Државата Македонија, воено безбедносната ситуација денес е многу по различна. Авантури од типот на ''2001'', повеќе нема да биде дозволено на територијата на Република Македонија. 

Владата на Никола Груевски во 2006 година го укина задолжителното служење воен рок, а од 2007 година почна доброволното служење, по 500 регрути годишно.  Потоа генералите на АРМ, прават неуспешни обиди за враќање на регрутниот систем, бидејќи се свесни за грешката, на укинувањето на регрутниот систем,.. е едноставно АРМ, нема војска. Не е исто 20 - 30 000 регрути,  oд 500 регрути годишно. 

Сухој 25 низок лет

Антонов АH2, велат бил невидлив за радарите

Петровец 2001 - вака нé сé чува воената техника

Вака сé чува воената техника (за да бидат поклонети), бидејќи со овие ''политичари, не сé знае кога ќе добиете нова

Владата и ГШ требаше да стојат, исправено се додека  не сé обезбеди соодветен одбравбен систем на РМ. 

APM со регрути

  APM без регрути, празни строеви

Платената војска може лесно да ''постане приватна војска'', затоа им сметаат регрутите како и офицерите од ЈНА, па брзаат да ги пензионират.

 

''Иако ЈHА ја однесе целокупната опрема и вооружување, но не и
човечки фактор, тогаш во РМ имаше активен и резервен состав-
војници и старешини околу 120 000 способни и обучени во
ЈHА- човечкиот фактор кој не претставуваше проблем за
формирање на сопствена армија. Затоа, веднаш се отпочна со
формирањето на АРМ бидејки во РМ имаше оспособен
офицерски и подофицерски кадар од сите родови и видови
(пешадија, артилерија, оклопни единици, инженерија, пилоти,
морнари итн.).
Офицерскиот и подофицерскиот кадар беа основа за
формирањето на АРМ, поради што беше брзо формирана.
Покрај тоа, во РМ имаше изградено воени објекти во сите
градови со добра инфраструктура за совршена и квалитетна
обука. Набрзо во АРМ беа формирани 3 корпуси: Битолски
корпус, Скопскиот корпус и Кумановскиот корпус. Во составот
на АРМ беше вклучена и територијалната одбрана.

''За моментната состојба во АРМ реферат поднесе тогашниот
началник на генералштабот генерал Трајче Крстевски, а јас
поднесов реферат каква треба да биде АРМ после 5 години,
односно после реорганизацијата''.

Според тој план беше планирано АРМ да има во својот состав:
14 000 активен состав војници и старешини од кои 50%
професионални војници и 50% регрутен состав, а во резервниот
состав да има околу 40 000 војници и старешини - односно во
воена состојба во АРМ бројноста би била околу 55 000

Пред оваа реорганизација АРМ, заедно со
резервниот и активниот состав, имаше околу 120 000
старешински и војнички кадар.

Набрзо после тоа, односно во јанyари 2000 година, беа
пензионирани околу 500 старешини меѓу кои и сите генерали
т.н. “кочничари” на реформите.

 

На почетокот од 2001 година, пред кризата, АРМ беше во
завршна фаза на преформирање, односно “расформирање”
(3.АК, расформиран, 2.АК- битолски во фаза на расформирање,
тенковските и артилериските единици расформирани,
воздухопловството расформирано), граничната бригада во фаза
на формирање и на секоја караула имаше по 10-12 војници итн.

Цитат: “Зборувајки за структyрата на АРМ, односно каква
армија треба да има РМ во иднина се вели: “Најтешкото
прашање се однесyва на потребните хеликоптери. Сегашниот
буџет не може да издржи сила која што ќе биде компактибилна
со НАТО и тоа со пилоти, обучени по стандардите на НАТО,
ова треба да остане инспирација за во иднина...”;

 

5. “наведената македонска политика е одбранбена, кое во
современата воена наука значи дека силата повеќе е
противтенковска, а не тенковска. Исто така, ограничувањето во
буџетите и човечките ресyрси диктираат дека нема потреба од
тенкови во силите, посебно ако не се доволно добри и ако
нивното одржување е скапо.

 

Во моментот, сите во НАТО, и тука, и во Брисел, имаа
потешкотии со потребите АРМ да има тенковски баталјони за
двата корпуси. Единствено сценарио за кое што би била таквата
опрема е или за парада или за внатрешни репресивни
операции”.

“...Ќе има потреба од радикална редукција на персоналот, и
колку што можев да оценам од неодамнешните публикации
исто така тоа е цел на министерството за одбрана. Сепак заради
правата за пензија сегашните старешини можат да ги
одолговлечат реформите. Заради тоа потребно беше да се
направи аражман за предвремено одење во пензија кое ќе биде
финансиски прифатливо за оние што треба порано да заминат
во пензија, а тоа би било добро и за севкупниот морал...”

 

Овие инструкции - насоки од МПРИ, преку канцеларијата на
НАТО во РМ, во 2000 г. беа целосно спроведени, и војната во
РМ во 2001 г. ја дочека АРМ како “Армија на 21-от век”. ( каква хипокризија, несвесна глупост)

Во 2001 на РМ и се случи војна, која дојде во искyшение да ја
брани својата независност и територијалната целовитост. Зошто
се случи таа војна во 2001 г. кога РМ, како самостоја и суверена
држава функционираше 10 години и како таква беше
меѓународно призната. И денес, 2006 г., граѓаните на РМ ја
бараат вистината: “Зошто се случи војната во 2001?”- “Hикој не
сака да ја каже таа вистина”.

Од политички аспект се случи “револуција” за промена на
опшествено-политичкиот систем. Од аспект на употреба на
безбедносните сили не им беше дозволено да ја спречат таа
војна - односно се тактизираше “топло-ладно”, за да се стекне
мислење дека РМ не може проблемот да го реши сама, со
сопствените безбедносни сили. Затоа во оваа војна победија
политичарите, а АРМ и народот беше понижен од своите тогаш
актуелни “лидери” - “вожди”.

 

Согледуваjќи ги елементите, односно карактеристиките на една
класична вoјнa, и споредувајки ги со она што и се случи на Р.
Македонија, се доаѓа до заклучок дека станува збор за вoјнa,
односно за агресија од една држава врз друга. На РМ во 2001 и
се случи вoјнa со елементи на воена криза. Дали таа вoјнa, или
воена криза беше договорена со тогашните државни -
политички структури во РМ или не, ќe оценат историчарите.

 

Јac, кoј подоцна се вклучив во разрешувањето на кризата и
учествував во планирањето и изведувањето на воените
операции, освен во воените дејствија во с. Танушевци и с.
Малино Маало, имам намера да ги изнесам моите видувања и
факти, кои укажуваат на многу елементи, дека, сепак тоа беше
воена криза планирана однадвор со строго разработени
инструменти за контрола на кризата, а секако за постигнување
на политички цели.

''За моментната состојба во АРМ реферат поднесе тогашниот
началник на генералштабот генерал Трајче Крстевски, а јас
поднесов реферат каква треба да биде АРМ после 5 години,
односно после реорганизацијата.'' каков хипокрит тој кој ја реорганизираше армијата ''

 

На 14. 3. 2001 г. тогашниот началник на ГШ на АРМ генерал-
потполковник Јовo Андревски не повика нас, пензионираните
генерали, да не информирал за состоjбата во РМ. Не ми беше
познато кoј беше повикан, но на состанокот бевме присутни:
јac, генерал потполковник Митре Арсовски, генерал
потполковник Драгољуб Боцинов, генерал Траjче Крстевски и
бригадниот генерал Миле Манолев.
Началникот на Генералштабот на АРМ на состанокот не
информираше за состоjбата, односно она што беше познато
преку медиумите и како е изведена воената операциjа во с.
Танушевци и во с. Малино Маало.
За дискусиjа, по изнесувањето на генерал-потполковник Joвo
Андревски, се jавиjа присутните со свои предлози. Еден од
генералите, во своjата дискусиjа, покраj другото рече:
“Нашата партиjа зазеде став Р. Македониjа да се брани со
помош на Р. Бугариjа. На самата граница вeќe има 20 000 воjници кои веднаш ќe доjдат доколку ги повикаме да јa
одбранат Р. Македониjа”.

Не можев тоа да го слушам и нервозно реагирав: “Како можеш
Генерале такви зборови да кажуваш кога ние сите знаеме дека
Р. Бугариjа во историjата секогаш влегувала во РМ “да не
брани”, а секогаш се однесувала како окупатор. РМ има
доволно свои воени капацити сама да се одбрани од овие
“терористички банди” и продолжив: - “Joвo треба веднаш да
побара од Претседателот на РМ да отпочне мобилизациjа на дел
од единиците - односно делумна мобилизациjа според Планот
за приправност и борбена готовност, кoј е разработен во ГШ
како документ и е одобрен од Владата на Р. Македониjа”.

Овoј предлог беше подржан од останатите и беше заклучено
што побрзо да се формира дел од воените единици како
превентива за евентуално влошување на состоjбата.
Генералот Joвo имаше cвoј став, дека: “политичарите треба да
го решаваат проблемот, бидеjќи тие го предизвикаа”. Можеби
беше во право, но сепак, проблемот треба да го реши АРМ''.

Извадок од мемоарите на ''генералот Пандо''

Нашите глупаци, пардон политичари, постојано зборуваа и зборуваат за мала и "мобилна" армија, но нѐ наведуваа/т дека тоа ќе ѐ само една обична пешадија, која ќе биде зависна 100% од другите "сојузници". Вазали.

Генералот Пандо ги критикува ''вождитѐ'' но и тој одработи за нив

Значи иако Македонија немаше вооружување, имаше кадар, кадар кој НАТО сакаше да го ''закопа'' а со тоа и одбрамбената моч на Македонија, и да створи зависна држава. Свесно или нé, генералот Памдо учествуваше во уништувањето на мионималната борбена моќ и од 120.000 вооружени направи 50.000, а оние по него направија 8.000 активни и 14000 во резерва и уште полошо вооружени, т.с. невооружени, сега ги нема ниту старите тенкови, ниту авиони и хеликопрери.

Од Македонија направија зависна држава како политички така и во одбранбен план.
И како членка на НАТО, сме зависни, плаќаат на Грција да ни го чува воздушниот простор, какви глупаци, какви идиоти, каква беда.

 

        После 2001, редовите на АРМ, се пополниjа со ''помилувани'' терористи, каде бранителите беа отпуштани од работа, а помилуваните терористи остануваа, беа привилигирани, срамот отиде и до таму што помулуван терорист и дезертер стана Министер за Одбрана на РМ. Модернизација, на АРМ никаква, напротив и тоа што го имаше застaри и неупотребливо. Така ли во воен сојуз.

Помилувани терористи  станаa Министери  на РМ, во нивни раце дојдоа доверливи документи во делот на одбраната и бранителите на Македонија 2001.

'' Рани куче да те лае ''

Во 7 годишното ''прецедателство'' на Ѓорѓе Иванов, единствена рефора и модернизирање што ја направи во АРМ е тоа да на почетокот на 2018 да и поклони телевизор ( да му дадеме уште маку време, можеби ќе се разбуди од зимскиот сон ).
Додека Владате на РМ после 2002 единствена реформа е да им набават дигитализирани одела, некоја современа автоматска пушка за мисии,  додека сите борбени (2002 имаше 7-8,.. па им било многу,.. кој ви е ''генералот''?)  хеликоптери  ( 2 ) се приземјени, еден приземјен заради неопходен ремонт, друѓитот имаше несреќа, каде пилотите траѓично загинаа, велат при ''ноќна'' вежба. 

Така ли во Bоен Cојуз. Кој сака Bоен Cојуз со неопремена армија. 

Скопје - Македонија 2016

Заради Глобалното затоплување и промена на климата, Република Македонија е изложена на невреме. 

Негативниот однос на политичарите во Република Македонија ја подложуваат државата, да се справува, без успех, co климатските пореметувања, без да спроведат ефикасен план за справување со климатските промени, а последиците се повеќе од катастрофални.

Jа уништија  APM,  20/10/1918, направија пешадиска формација

Ова е играчка, но најверојатно тоа е планот при потреба

Без разлика на тоа што договарале НАТО и нашите малоумни политички проститутки, Македонија има потреба од најмалку 6 ф-35 и 6 борбени хеликоптери, 10 транспортни хеликоптери, 2 ракетни рампи ПВО со радари и 2 сателита за телекумуникации, еден баталjон тенкови последна генерација, за потребите на АРМ, да го одржува мирот стабилноста и просперитетот на Македонија.

Македонија вo НАТО ја ''вовлекоа'' на недостоен начин, уништeна мионималната борбена моќ

Ова не é сон, туку реалност за потребите на АРМ, да го одржува мирот стабилноста и просперитетот на Македонија

Може да пишуваме колку сакаме за политичарите од Македонија но тие се лица без срам, какви се најдобро народот ги опишал вое еден виц:

Виц 3.

Oди партиски функционер од ДП'НЕ на митинг и пред народот:

            - Го гледате ли овој мост!?

Народот: 

            - Да, го гледаме.

Партискиoт функционер од ДП'НЕ:

             - Еее тој мост требаше да биде подолг за 50 метри.

Oди партиски функционер од СДС на митинг и пред народот:

             - Народе го гледате ли овој мост таму?

Народот: 

             -- Нé, не го гледаме.

Партискиoт функционер од СДС:

            - Еее таму требаше да има мост. 

 

Укинување на на процесот т.н. ''северна'', преку укинување на ''преспанскиот договор'', кој е нецивилизиран акт, потоа ''бугарскиот договор'', како и на ''законот за јазици, е од витално значење за Македонија, како и да им се оневозможи на криминалците да делуваат во високите политички и дипломатски институции на Македонија.

''Францускиот предлог '' е исто така една недостојна работа на кој му сé предлага на Македонскиот народ преку корумпираните политичари, кој исто така треба да се неутрализира. На прв поглед изгледа ''нормално'' но бугарите во Бугарија сакаат да го асимилираат Македонскиот народ со децении, за жал и подолго, да објаснам попрецизно, бугарската држава прави автоматски ''етнички бугарѝ' од сите жители на денешна Бугарија, затоа не е дозволиво ''бугарѝ'' во Македонскиот устав.

Политички коректно е да бугарите молчат, како што молчеа нашите политичари при ЕУ интеграциите на Бугарија, но има ли некој да ја спроведе таа политика на дело од Македонија.

Остранување на криминалците од високите политички и дипломатски институции на Македонија е од витално значење.

Македонија насекаде со секого само под историското име.

 

 

 

 

ИСПРАТИ КОМЕНТАР:

 

 

ПРЕЗИМЕ
ИМЕ
ГРАД
ДРЖАВА
е-маил
КОМЕНТАР

 

 

*** Можете да не контактирате и на кoнтакт е-маил: info@makedoniaese.com

 

 

Василеон Александрој Македонон и го подари светот на македонците, а тие како му возвратија,.. го отруја, фамилијата му ја уништија,... а денес наместо Македонон (Македонски) го нарекуваат ''велики'' или ''the great'', додека државата на латиница му ја нарекуваат ''Мacedonia'' - Мацедониа, итн,.. а да ќе заборавев,... дозволуваат некој друг да и бира име. Ќе се најде ли некој да ги ''подисправи'' работите? '' ,.. КОЖАТА ЛАВОВСКА ОД КРВ, ЌЕ СКАПЕ ОД КРВТА И ЌЕ СЀ СТОРИ ПАРЧИЊА. КОЛКУ ГИГАНТИ, ТОЛКУ ЌЕ СЀ НАПРАВАТ ЏУЏИЊА, ТОЛКУ АРАМИИ, ШТО ЌЕ КРАДАТ И ЌЕ ЈА РАСИПУВААТ КОЖАТА ЛАВОВСКА. СИТЕ ЌЕ ЈА САКААТ, СИТЕ ЌЕ ЈА ГАЗАТ, ЕДЕН БУДАЛА ОД РАЃАЊЕ ЌЕ ЈА БАРА. ПУРПУРОТ ЌЕ СЕ ИСКИНЕ И ЌЕ СЕ НАПРАВИ ВАЛКАН ОД КРВТА И КАЛТА. БЕЗОБРАЗНА ВОЈСКА ЌЕ ГО ГАЗИ УЧЕНИОТ ЧОВЕК, А ЖЕНАТА ЗА УСРАМУВАЊЕ. НА ПОП ЌЕ ГО ДАДАТ ПУРПУРОТ ЗА ЛАЖЕЊЕ. ДЕЦАТА НА ЖЕНАТА ЌЕ СЕ КОЛАТ И ЌЕ СЕ НАДЕВААТ НА РAЖЕН. СИНОТ НА МЕСЕЧИНАТА ЌЕ СЕ СМЕЕ И ЌЕ СЕ СМЕАТ ДО НЕГО. ЌЕ МОЛАТ И ЌЕ ПЛАЧАТ, СО НОЖОТ НА ТАТКО МУ, ШТО МУ ОСТАНА, ЌЕ МАВАAТ ВО ТЕМНИЦАТА. ТРИЕСЕТ И СЕДУМ ДЕНА ЌЕ ПОМИНАТ КОГА ВИДЕЛОТО НА МЕСЕЧИНАТА ЌЕ СЕ УГАСИ И ПУРПУРОТ (СОНЦЕТО) ШТО ГО МИНУВА СИНОТО ВИДЕЛО НА НЕБОТО, ЌЕ СЕ ВРАТИ И ЌЕ ГО СТОЛИСА ВЕКОТ. СКАПАНОТО СО ОГАН, ДЕЦАТА НА БОЖИЦАТА МАЈКА ( ДЕЦАТА НА ЖЕНАТА), ЌЕ ГО ИСЧИСТАТ БОЛНИОТ ВЕТAР. ЗОШТО 1000 ГОДИНИ СЀ КАКО ДЕНОТ ОД ВЧЕРА. ТУКА СЕ ИСТИТЕ ПОВТОРУВАЊА НА ВРЕМЕТО КОЕ СИ ПОМИНУВА, А ОСТАНУВАШ ТИ, КАКО ФЕНИКС  СЕ ПОВТОРУВАAТ  ОД ПЕПЕЛТА, КАКО ДУХ И КАКО РАЗУМ ВИСТИНСКИ ВО ДАЛЕЧИНАТА....''

 

На ден 03 / Ma / 2009, е конструирана страницата на Македонија é СЕ: http://www.makedonijaese.com/. Тој ден и сé смета за роденден на организацијата Македонија е СЕ.

На ден 16 / Жустар / 2016, е конструирана peзepвнaтa страница на Македонија е СЕ: http://www.makedoniaese.com/

Уште на самиот почеток интернет страницата на Македонија е СЕ, бидејќи зборува за Вистинската Историја на Македонија со историски факти, но и актуеллни политички настани, СТАНУВА ТРН во очите на сите непријатели на Македонската Држава, ма и трн во очите на некои политички организации во Р. Македонија.

Страницата на Македонија е СЕ, е конструирана како резултат за потребите на Македонскиот Народ и друѓите да се запознаат со Вистинската Македонска Историја, политика и болното Македонско прашање.

Страницата на Македонија е СЕ е конструирана за да помогне за зачувување на македонскиот идентитет, земја, култура, јазик, право за слободен говор, мисла, движење, соживот cо другите национални малцинства во Македонија, слободно искажување и поттик на искажување HO и негување на националниот идентитет како во Македонија така и во светот.