Свети Климент Охридски 

        Свети Климент Охридски

(СЛО - ВЕН - СЛОВО НА BЕНЕТИТЕ - Значи јазикот на Bенетите)   

 Солво Венето, сло вен, означува - зборувале слично, а не дека сé поврзани генетски.
Александар Македонски го зборувал ''словото на венетите, сло-венски''. 
Бидејќи Македонија била забранета од римјаните, и тоа повеќе векови, Македонците измислиле "словени", но тоа не значи дека сме биле исти генетски, со друѓите кои зборувале словенски јазици, тоа не треба да не дели со останатите словени, туку не обединува.

КЛИМЕНТ - КЛЕМЕНТе

КЛЕМЕНТе - ''clemente'' - на латински - милосрдие

Нема ништо чудно името е ланинско, но не означува дека и тој е латинец.

Името може да се интерпретира на повеќе начини, најлогично е латинското име.

       Свети Климент Охридски  е роден 836 година е Македонец и сесловенски просветител, а умрел 916 година во Охрид, е еден од учениците на Кирил и Методиј кој учествувал во извршувањето на Моравската мисија. По смртта на Св. Методиј бил истеран од Панониja од Светото Римско Царство, (идните германци) или продаден како роб и побарал спас во Паристрион, која управувала со голем дел од Македонија во тоа време.

Bо Паристрион го пренасочил кнезот Борис во Христијанска вера, кoј за тоа добил на подарок земја околу Охрид, каде изградил манастир и училиште. Свети Климент Охридски ги ''осветил'' и гробовите на покојните пагански потомци на кнезот Борис.

Со дозвола на Паристријскиот кнез Борис 1 оди во Охрид, во областа Кутмичевица каде во 886 година ја формира Охридската книжевна школа или попозната како прв словенски Универзитет, од кој како подготвени излегле 3500 у ченици но во Охридската книжевна школа сé користела ГЛАГОЛИЦАТА, не кирилицата.

Круната на св. Климент Охридски

Жезолот на св. Климент Охридски

Се шпекулира дека круната и жезолот на св. Охридски биле криени од охриѓани неколку месеци, но, на крај била предадена на бугарите 1915 година, од страна на охридската фамилијата, Филипче. 

        Климент Охридски е познат по тоа што ја има создадено кирилицата, КИРИЛИЦАТА Е ПРЕНЕСЕНА во Преслав (Паристрија) поконкретно во Преславската книжевна школа  од страна на Константин Брегалнички, која ја прават врз основа на ДРЕВНО МАКЕДОНСКОТО ПИСМО (ВЕНЕТСКОТО ПИСМО) но И СО модифицирани букви за прилагодување кон словенските фонетски карактеристики. Сигурно и Свети Наум Охридски Чудотворец, имал учество во основање на кирилицата, Наум беше еден од основачите на Преславската книжевна школа и од 886 до 893 беше за учител таму.

"Пентикостар" (Цветен триод) црквенословенски ракопис од Преспанско, македонска редакција од крајот на 13 век

      Покрај црковните и педагошките дејности, особено учителско проветителски, Климент развил и богата книжевна дејност. Автор е на многу поучни и похвални слова како похвалата на Кирил Филозоф, похвалата на пророкот Захариј и св. Јован Крстител, за Кирил и Методиј, Јован Крстител, Михаил и Гаврил. Но, во неговото творештво преовладуваат поучителните слова кои се однесуваат на општохристијанските светители: Св.Ѓорѓи, Св.Тома, Св.Антониј, потоа слова посветени на Богородица и слова посветени за настаните од животот на Исус Христос.

Св. Климент бил и првиот епископ словенски со титула епископ велички. 

    Во чест на светецот, во Република Македонија и други места и многу училишта, улици и државни институции го носат неговото име. Најголемата црква во Скопје (соборниот храм) го носи името на Свети Климент. Исто така името на светецот го носи  и универзитетот во Битола .

                 Дела

-   Похвала на Кирил Филозоф 
    Похвалата за Св.Кирил е еден од најважните текстови на Св.Климент Охридски. Во неа се прикажува како Кирил напушта се уште како млад човек,како не ужива во животот и го напушта целото свое семејство. Дека неговата Блажена уста успева да го извади Словенскиот народ од незнаењето и мракот и му дава писмо,азбука која ги описменува.Иако многупати прогонуван,тој сепак успева да остане верен на Господа и Верата постојано го води нанапред.Затоа Господ Бог благословува неговото почивалиште да е во Рим.

   други дела:

- Похвала на словенските учители Кирил и Методиј 
- Од опширното житие на Кирил Филозоф 
- Од опширното житие на архиепископот моравски Методиј 
- Похвално слово на бестелесните Михаил и Гаврил 
- Похвално слово за четиридневниот Лазар 
- Поука за блудниот син 

 

Охридска книжевна школа

      Најстарата средновековна македонска книжевна школа е Охридската книжевна школа формирана во 886 година од Климент Охридски, а од 893 година му се придружил и Наум Охридски. Остатоците од оваа школа не се зачувани, но се лоцира во охридската месност Имарет. Како обележје на оваа школа е што ја зачувала кирилометодиевската глаголска традиција. Во Охридската школа кирилицата ќе почне да се применува дури по 12 век.

 

Kодекс Асеманиан

Во рамките на оваа школа се подготвувал образовен кадар кој бил испраќан во учителска, проповедничка и свештеничка дејност во сите делови на Западна Македонија, во денешна Албанија и во другите делови на средновековна Паристрија.

Во најстарите зачувани ракописи се вбројуваат глаголските ракописи како: Асеманово евангелие, Синајски псалтир, Синајски еухологиј. Од понов период се ракописите со кирилско писмо како што се: Добромирово евангелие, Битолски триод, Охридски апостол, Болоњски псалтир.

По смртта на свети Климент и свети Наум книжевната школа ја продолжиле нивните ученици. Тие главно се занимавале со препишување на творбите на светите учители. Многумина од нив од смирение, понизност и почит пред нивното големо дело останале анонимни и непознати. Меѓу непознатите автори се и составувачите на нивните житија. Ова експлицитно е наведено од анонимниот биограф на свети Наум, кој вели дека по наредба на Деволскиот епископ Марко, се зафатил со пишување на житијата на охидските светители и просветители. По повод годишнината од смртта на свети Климент еден друг анонимен автор составил Служба, мошне поетска, која претставува ретко убав споменик на македонската книжевност од овој ран период.

Меѓу непосредните ученици на свети Климент и на свети Наум е и Константин Презвитер, подоцна епископ Преславски. Тој е познат по неговите творби Азбучна молитва и Проглас кон Светото Евангелие. Негови се и делата Поучно Евангелие и преводите на Четирите слова против аријанството од свети Атанасиј Велики и Катехизисот на св. Кирил Ерусалимски и многу други.

      Црноризец Храбар, чие вистинско име е непознато е исто така продолжувач на делото на свети Климент и на свети Наум. Негови дела се:

Делото не совпаѓа со историските факти, не треба да зе земе за веродостојно.

''О писменех''

,кое е апологија на македонската писменост и тој овде ја брани македонската азбука и го заштитува македонското културно дело од страна на горделивите poмeиcки асимилатори. Тој во ова дело напишал:

„Македонските букви се посвети и се повеќе за почит, бидејќи се обработени од свет човек, а poмeите ги презеле  Елините од други, кои биле пагани и незнабошци“. - ОВА ОВДЕ Е ЧИСТ ФАЛСИФИКАТ и не ја отсликаува историската вистина. Делото е многу манипулирано, не постои тека наречено ''елинскo писмо'' или ''елини'', a писмото '' коинѐ'' е македонско писмо и е усовршување на Венетското писмо.

       Некој од вас го има видено делото?,.. писателот,. кој е, не се знае,.. делото е фалсификат:

               О писменех

    О писменех или За буквите (старословенски јазик: О писменехъ), е јазично-литературен трактат во кој детално се разработува оправданоста за постоење на посебно словенско писмо и во кој на блескав начин се брани словенската писменост. Го напишал кон крајот на 9. или почетокот на 10. век, не повеќе од една генерација по Моравската мисија, монахот Црноризец Храбар (Чръноризьць Храбръ), кој најверојатно се школувал во Преславската книжевна школа во источна Бугарија. Низ текстот, на отмен начин и со висок стил, во многу смирена атмосфера, Црноризец ја образложува потребата за постоење на словенско писмо, истата поткрепувајќи ја со факти.

Неговото широко образование особено доаѓа до израз кога тој, Словен, ги потсетува самите Атињaни на околностите во кои настанало нивното писмо; настани, луѓе и факти кои се непознати за многумина од нив. Особено убав одговор дава на прашањето:

Зошто им се на Словените 38 букви, кога може да се пишува и со помалку?

''Кој и да го пишувал ова не знаел дела ''коинѐ'' писмото Македонците го употребуваат 100 години пред атињаните - МАКЕДОНОН

Но, по „пребројувањето“

Црноризец констатира дека aтинcкитe се исполнети со 38 знака, број еднаков со бројот на букви во словенското писмо. Исто така, соодветно внимание е посветено на дискредитацијата на тријазичната ерес, според која словенскиот јазик не бил достоен за на него да се шири Словото Божје.

На ова авторот само ги потсетува aтинcкитe интелектуалци дека токму Светото Писмо на нивниот јазик, од хебрејски, го превеле „мнозина за многу години“, додека истото го има сторено Константин Филозоф, наречен Св.Кирил „сам и за малку години“.

Неговата образовна, творечка и дипломатска зрелост најгалантно е преточена во следниов  извадок:

О писменех  извадок 

      Примери од делото 

„... '' После пак, кога поминаа многу години, се најдоа по Божја повела седумдесет мажи, што го преведоа од еврејски на aтинcки јазик Светото Писмо. Константин наречен св.Кирил, сам и словенските книги и букви ги преведе за малку години, а оние мнозина за многу години: седум души ги создадоа нивните букви, а седумдесет души преводот. Затоа словенските букви се посвети и подостојни за почит, оти свет маж ги створил, а грчките, пак, букви многубошци'' ... ОВА ОВДЕ Е ЧИСТ ФАЛСИФИКАТ и не ја отсликаува историската вистина. Делото е многу манипулирано, не постои тека наречено ''елинскo писмо'' или '' елини'', a писмото '' коини'' е македонско писмо и е усовршување на Венетското писмо.

Врвот пак на почитта, љубовта и гордоста на словенскиот народ кон своите Апостоли тој ја пренесува во делов:

...Ако пак ги запрашаш aтинcките книжевници: Кој ви ги створи буквите и преведе книгите? - Тоа малкумина од нив и ретко знаат за тие работи. Ако пак ги запрашаш словенските книжевници: Кој ви ги створи буквите и кој ви ги преведе книгите? - сите знаат и одговарајќи ќе кажат: Константин Филозоф наречен св. Кирил, тој нам ни ги создаде буквите и книгите ги преведе, заедно со брата си Методија. И уште се живи оние што ги виделе нив. А ако ги прашаш во кое време, знаат, и во одговор ќе речат оти тоа станало во времето на ''грчкиот'', мисли ромејски цар Михаил, Паристријскиот кнез Борис, моравскиот кнез Коцељ - во годината од создавањето на светот 6363...

Делата се многу фалсификувани, ужас.

Делото не совпаѓа со историските факти, не треба да зе земе за веродостојно.

Иако низ целиот текст доминираат фразите „словенско писмо“ и „словенски букви“, авторот не дава никаков одговор, директен или индиректен, свесен или несвесен, намерен или ненамерен, околу тоа кое писмо всушност го создал Константин Филозоф наречен св. Кирил. Ако се суди според споменатиот број на букви, тогаш тоа би била глаголицата (која брои 38 букви без прејотираните носовки).

     Почетоци на Охридската книжевна школа 

     Историските податоци и современите анализи извршени врз старословенскиот јазик утврдуваат факти што погледот кон природата на старомакедонскиот јазик е насочен кон сосема друг правец. Едено од прашањата што биле важни за понатамошно истражување на јазикот било утврдувањето на кој јазик или дијалект се засновал старомакедонскиот јазик. Бидејќи старомакедонскиот јазик бил главниот јазик во Охридската книжевна школа било од исклучителна значајност да се утврди ова прашање. (СЛО - ВЕН - СЛОВО НА BЕНЕТИТЕ - Значи јазикот на Bенетите)

Светските и македонските слависти сосема ја отфрлиле панонаската теорија за потеклото на старословенскиот јазик и со тоа се потврдила теријата за јужномакедонските говори. Така, славистите утврдиле дека старословенскиот јазик се базирал на говорите од Јужна Македонија особено врз говорите од Сухо и Високо.

886 годин Климент ја организира Охридската школа каде се изучува, книжевност, препишување, преведување, ботаника, агрономија, фармација, медицина. Броела до 3500 ученика. Првите универзитети во Европа се основани: 1119г. Болоња, 1214г. Оксфорд, 1229г. Кембриџ, 1257г. Сорбона.

Моштите на св. Климент се чуваат во Плаошник, Митрополијата во Битола, „Рождество на Пресвета Богородица“ и „Св. Климент Охридски“ Скопје и во Поречкиот манастир. Во „Светите Седмочисленици Софија“, „Св. Кирил и Методиј“ Пловдив. Черепот е во манастир во Бер, а честичка во Рим.

Климент Охридски Чудотворец - божји светител и народен просветител: „Или не поучувај, или поучувај со својот живот. Инаку, со зборовите ќе ги повикуваш, а со делата ќе ги бркаш.“ Како што говорел, така и живеел.

Зборовите и делата на свети Климент се насочени кон етичко облагородување на човечкото однесување. Тој барал „со смирение и нелицемерие, со вистинска љубов да се почитуваме еден со друг. Тој ни поставил значајна задача да се „надминуваме еден со друг со добрина“ и „уште од денес да се помачиме за добри дела“.
Свети Климент Охридски е нашиот најдобар пријател, бидејќи ни посакува и ни предлага како да станеме најдобри луѓе.

ТРГАЈ СЕ ОД ЗЛОТО!
Злото секако треба да се избегнува, бидејќи е насочено кон повредување на луѓето. Тоа нанесува штета и на самата личност што го сака злото. Зло си прави оној кој го прави злото. Злото е насочено кон уништување, навредување, создавање штета, вознемирување.

Оној кој го следи злото, има негативни цели. Тој е алчен, посакува повеќе отколку што му припаѓа на секој човек. Тој не го почитува правото на секого на живот и на среќа. Тој не мисли на ближните, нив не ги сака, кон нив не се однесува како луѓе. Следејќи го злото, тој постапува неправо, тој не ги контролира своите цели, туку се стреми кон извршување на своите лоши намери. Тој не ја почитува етиката, тој не сака никого и не внимава што прави. Тој не става огради на своето однесување, има лоши цели и постапува нечовечно. Постојано некого повредува, а ужива кога прави несреќа.

Против живот со зло говори свети Климент. Нормалните луѓе бегаат од злото, и за да избегнат да не им се направи нешто лошо, а и самите да не прават нешто нечовечно. Избегнувањето од злото е првото нешто што секој мора да го научи, најважното што секој треба да го знае во животот и што мора да го следи на својот човечки пат.

ПРАВИ ДОБРО!

Кога свети Климент Охридски рекол „Тргај се од злото и прави добро!“ - тоа беше поука не само за избегнување на лошите нешта, туку и барање да правиме добри дела. Избегнувањето на злото бара и дополнување со избирањето и правењето добро. На вистинската човечка страна не застануваме само со неправењето зло. За тоа се потребни и добра мисла, добар збор и добро дело.

Доброто е сила на животот, тоа него го гради и унапредува. Злото носи страдање, уништување и смрт. Доброто го крепи живеењето, тоа е исправен пат - правењето добро им носи добро на луѓето, како на другите, така и на доброчинителот. Добрината и убавината одат заедно. Кој е добар, тој им е убав на луѓето и се допаѓа себеси. Кој го одбира злото е грд и не се допаѓа.

Св. Климент во 856 година како христијанин го остава световниот живот и оди во манастир. Тоа се случило девет години пред Паристрион да прифати христијанство.

Тој во 863 година Св. Климент веќе бил на христијанска мисија во Моравија, а во 865 година Паристрион го прифаќа христијанство.

 

Вељушки манастир

„Св. Богородица Елеуса (Милостива)“ или Вељушки манастир — манастир во селото Вељуса, 7 км западно од Струмица. Посветен на Пресвета Богородица (21 ноември стар и 4 декември нов стил)

Фреска на Исус Христус во куполата на која е прикажан како дете.

Според изворно богатата историска документација зачувана за овој манастир (присутни во Светогорскиот манастир Ивирон) оваа црква го зазема едно од најзначајните места во црковната и културната историја на Македонија.

Според сочуваните записи на двата архитрава кои биле однесени од бугарските власти за време на Првата светска војна во Софискиот археолошки музеј, црквата ја подигнал на северните падини на планината Еленица на бигореста карпа монахот, а подоцна струмички епископ Мануил во 1080 година кој дошол од Халкедонскиот манастир Св. Авксентиј од малоазијската област во Вељуса. Од споменатите извори дознаваме дека манастирот Св. Богородица Милостива (Елеуса) бил изграден над некогашното село Палеокастро во Темата Струмица по кој и селото го добило денешното име.

Натпис за ктиторот над влезот во црквата „Св. Богородица Елеуса (Милостива)“ или Вељушки манастир 

Манастирот се споменува и во Грамотите на Македонскиот (ромејски) цар Алексиј ПРВИ Комнин 1085 година, во една од годините на 1091 или 1094 година оваа манастирка црква била лично посетена од Македонскиот цар АлексијПРВИКомнин, кој за нејзините убавини изразил силен восхит во пишаните извори. Се споменува во Типикот за манастирот составен од основачот Мануил меѓу 1085-1100 година, неколку документи од Македонскиот цар Мануил ПРВИ Комнин со Практикот од 1152 година и две Грамоти од Македонскиот цар Стефан Душан од 1346 година дадени на Иверонскиот манастир.

 

 

 

ИСПРАТИ КОМЕНТАР:

 

 

ПРЕЗИМЕ
ИМЕ
ГРАД
ДРЖАВА
е-маил
КОМЕНТАР

 

 

*** Можете да не контактирате и на кoнтакт е-маил: info@makedoniaese.com

 

 

Василеон Александрој Македонон и го подари светот на македонците, а тие како му возвратија,.. го отруја, фамилијата му ја уништија,... а денес наместо Македонон (Македонски) го нарекуваат ''велики'' или ''the great'', додека државата на латиница му ја нарекуваат ''Мacedonia'' - Мацедониа, итн,.. а да ќе заборавев,... дозволуваат некој друг да и бира име. Ќе се најде ли некој да ги ''подисправи'' работите?

 

На ден 05 - 03 - 2009, е конструирана страната на Македонија е СЕ: http://www.makedonijaese.com/. Тој ден и се смета за роденден на организацијата Македонија е СЕ.

На ден 02 - 16 - 2016, е конструирана peзepвнaтa страната на Македонија е СЕ: http://www.makedoniaese.com/ страница која е по погодна за посета со мобилни апарати кои имаат инсталирано андроид софтвер.

Уште на самиот почеток интернет страницата на Македонија е СЕ, бидејќи зборува за Вистинската Историја на Македонија со историски факти, но и актуеллни политички настани, СТАНУВА ТРН во очите на сите непријатели на Македонската Држава, ма и трн во очите на некои политички организации во Р. Македонија.

Страницата на Македонија е СЕ, е конструирана како резултат за потребите на Македонскиот Народ и друѓите да се запознаат со Вистинската Македонска Историја, политика и болното Македонско прашање.

Страницата на Македонија е СЕ е конструирана за да помогне за зачувување на македонскиот идентитет, земја, култура, јазик, право за слободен говор, мисла, движење, соживот cо другите национални малцинства во Македонија, слободно искажување и потик на искажување МА и негување на националниот идентитет како во Македонија така и во светот.