знамето на Ромеја - Источнита Римска Империја - Вториот Рим

                                  

''Vasiléos  Vasiléon, Vasiléuon  Vasileondon" - мотото на латински - ромејците зборувале латински, a ромеиските цареви ја земале македонската титула на владетел - ''Василеос'' - Владетел.

'' Vasileos Vasileon, Vasileuon Vasileondon '' - Цар на Царевитe, Царcтвo на Царcтвaтa

- Вас иле oс - Вас иле он,... нема потреба од превод, ние македонците го разбираме.

Се повеќе македонски историчари тврдат дека Источното Римско царство било: НЕ ''Вториот Рим'' ма '' Второто Македонско Царство ''. Едно е вистина, а тоа e дека СИТЕ Императори од Костантинопол, вклучувајќи го и Костантин, втемелувачот на Костантинопол се родени во Македонија.

Е евидентно дека има мешање на македонската и римската култура.

''Vasiléus Basiléon '', - " Re dei Re, Regnante - lui dei Regnanti - превод на мотото на италиjански - Италиjаните и другите не разбираат дека зборот ''Vasiléon'' е составен од два збора: Basiléu - on,.. по прецизно од три збора: Vas - ilé - on.
''Цар ( Владетел ) на Царевите,  - превод на македонски - нешто како титулата ''Македонон'' или ''Василеос ''на Василеос Филип Македонски - Филиппој Македонон,.. значи ромеиските цареви се испирирале од македонските.

'' Vasiléos  Vasiléon, Vasiléuon  Vasileondonon" - буквите се латински МА зборовите СЕ МАКЕДОНСКИ

   

              

         Вовед 1:

'' По испраќањето на ракописните книги од Охрид во 991, извршено е покрстување на рускиот кнез Владимир и народот, со што рускиот народ бил вклучен во семејството на христијански народи.

Самиот Владимир бил покрстен во Kорсуњ од словенски епископи и свештеници, меѓу кои во руските летописи се спомнуваат свештеникот Атанас, кој подоцна станал ’протопоп‘ на најголемата Kиевска соборна црква, и Јоаким, кој во времето кога пристигнува Самуиловиот подарок од Охрид бил Новгороски епископ, па веројатно преку него бил воспоставен контакт со Самуил.

Притоа, заканата на Владимир за поход на Цариград, предизвикале голема вознемиреност во престолнината на Ромеија, особено во врска со преговорите на Владимир со Самуил.

За да се спречи зближување со Самуил, со специјална мисија кај него била испратена Ромеијската принцеза Ана, заедно со великодостојници и презвитери, па, откако Владимир бил крстен од Kорсуњскиот епископ, бил извршен и обредот на венчавање, по што Владимир со Ана и свештениците се вратил во Kиев а Kорсуњ им го предал на Ромеијците''.

Ромејска верзија ,....'' 968 Василииј имал потреба од '' сојузник '' против граѓанската војна со Бардас Склеро и Барда Фока. Василиј нашол сојузник во Владимир 1-ви (980- 1015) цар на Русиjа, кој за за возрат Bасилиј му ја дал сестрата Ана. Поправо ромeиската црква од Костантинопол се'' противела'' бидејки Владимир бил паган и имал 40 жени ма тој ветил дека откако ќе се ожени со сестрата на Василиј, Русија ќе стане православна христијанска држава и на Василиј ќе му испрати 6 илјади војници на помош.

Така 989 Владимир 1 ја зел за жена сестрата на Василиј 2 во Киев, a Русија влегла во православната xристијанска вера. ''

 

        Охридскиот архиепископ Атанасиј бара странска помош (1615 год.)

         ОХРИДСКИОТ АРХИЕПИСКОП АТАНАСИЈ БАРА СТРАНСКА ПОМОШ  ЗА КРЕВАЊЕ ВОСТАНИЕ ПРОТИВ  ОСМАНЛИСКАТА  ВЛАСТ

              

“Гледајќи долго време дека се врши жестокост и голема неподнослива тиранија од затапените и проклети  мохамеданци над христијаните, а патријаршиското достоинство се унижува, црквите се осквернуваат, а името на Господа Христа ужасно се намразува.

И не можејќи да го поднесуваме тоа, долго време бевме го нашле и измислиле патот и начинот како да се ослободиме од овој тежок јарем, а тоа може лесно да стане, зашто откако ја пропатувавме Србија, Босна, Далмација, Албанија, Црна Гора и Долна Македонија, Грција, Тракија, Бугарија и воопшто насекаде каде што држи и владее Турчинот во Европа, и откако проценивме и предвидовме се, останавме зачудени, како во тие кралства, во кои христијаните далеку ги надминуваат по број Турците, последниве да држат так-ви места, дотолку повеќе кога пла-нините и тесните премини, како и некои тврдини, ги држат хрис-тијаните, а покорноста на овие спрема управниците и кнезовите (турски) тукуречи изгаснала; нивната справедливост е расипана и во сите гореспоменати, бидејќи правосудството се купува за пари, поради кое нешто и самите нивни управници земаат учество во овој вид  грабање и е невозможно да се  спаси некој друг освен оној што е посилен. Нивната војска не е храбра и толку добро организирана како што беше едно време…

           Гледајќи го сето ова, ние мислиме за истерувањето на проклетите мухамедани и за слободата на христијанските народи, а времето беше среќно и погодно за кревање оружје против кажаниве небески непријатели на нашата света католичка вера. Ние ги видовме исто така сите христијани готови да сакааат да ја постигнат таа стварност и да се ослободат од споменатиот тиранин. Како татко и нивен пастир, порачав да се збере едно собрание од некои мои епископи и архиепископи да решиме да се испрати едно лице кое ќе ги крене луѓето. И така беше испратен нашиот главен пратеник г. Александар Мутело, кому му се даде полномошно и кој замина и собра 12. 000 добри и за борба способни луѓе. Но кога кога посакавме да го започнеме намисленото, ми се нареди од екселенцијата на беневентскиот гроф, тогаш поткрал на неаполското кралство, да се воздржиме од оваа акција, за да не ги туриме народностите во опасност, туку да ја почекаме помошта на Неговото Величество. И така ние се воздржавме.

Но штом видовме дека се забавува споменатата помош решивме повторно да го продолжиме започнатото дело, и кога повторно бевме готови, повторно ни се нареди да не преземаме ништо дури не му испратиме на Н.В. опширно за сето тоа, за да може во погоден момент да ги испрати силите против Турчинот и да ги истера од тие страни. Кога ја чув заповедта на Н.В., ние го послушавме..

Христијаните, пак, гледаајќи дека преговорите се завлекуваат, ме помолија мене да дојдам јас лично и да му ја раскажам леснотијата и желбата за таа акција.

И така, јас предложив, кога ќе ми се дадат од Н.В. 5 или 6 илјади пешаци од шпанската и италијанската народност, оружје и муниција за вооружување на 15.000 луѓе, седла, узди за 4.000 коњи, за кратко време ќе ја предадам Македонија под негова власт и управа, задолжувајќи се уште дека ќе му ги исплатам гореречените оружја и муниција и дека ќе им се даде храна на војниците, зашто тие краишта се многу имашливи со средства за живот.

Ако пак му се чини на Н.В. дека барам малку луѓе за една таква голема работа, нека даде повеќе и толку полесно ќе биде, иако мошне верувам дека со побараните ќе добијам многу востаници, готови и со востаничка дисциплина, преку моите епископи и атрхиепископи и преку свештениците што се под нивна власт. За тоа се договорив со христијаните убедувајќи ги во исповедта да молчат за обваа работа под заплашување на анатема. Врвејќи по овој пат на исповедување, ќе постигнам многу добар успех...

Нешто повеќе, откако ќе се оствари овој потфат, целата Босна и Далмација, Бугарија и Грција бездруго ќе го кренат оружјето против Турчинот за да ни помогнат и ќе се присоединат кон нашата верност и послушност без да сакаат некаква помош и поткрепа поради тоа што по бројноста далеку ги надминуваат Турците. Тоа нешто го знам многу убаво, зашто пропатував низ сите тие држави, зашто водев преговори со епископите и архи-епископите, со нивните началници, коишто не го гледаат часот за започнување на работата и за ослободувањето од турската тиранија.

Ако реши Н.В. да го стави во акција ова што го зборувам или барем еден дел од ова, јас се нудам и се задолжувам каде што не ќе можам лично да присуствувам, да пратам други за тие преговори, како јас да сум лично таму.

Не сум ги предлагал горенаброените работи зашто не сакав да го правам тоа преку други усти од многу причини ...”

В. Макушев, Историски споменици Јужних Словена и околних народа.

Београд 1882, стр 297-29; Докумнти..., т.И, док.95, стр.145-147;
     

 

            

Вовед 2:

Од записникот на Тајната царска архива на Русија - (1878 година)

Документи од секретните архиви на Руското правителство.  Софија 1893, стр.11-12;

“… Грофот Шувалов (руски државник и дипломат, на чело на руската делегација на Берлинскиот конгрес) моли да се донесат сите потребни мерки за смирување во Македонија.

Заради тоа, би било пожелно да се испратат таму опитни агенти, да им се објави на Македонците од името на Императорот, дека Неговото Величество се грижи за нивната судбина, еднакво како и за другите Словени, и дека ќе им биде дадена таква иста слобода како и на Бугарите, сега веќе ослободени…

Решавањето на македонското прашање за нас се покажува многу тешко и избрзано. Ние сме должни во однос на Македонија да дејствуваме солидарно со цариградскиот престол…”

Значи после пропаста на Ромејската Империја преживеаните ромејци морале да емигрираат надвор од Османлиската Империја.... најверојатно емигрирале во Сицилија, потоа станала земјата на Двете Сицилии, а потоа Италија.

Значи тие Rомеи кои емигрирале со сигурност си избрале и свој цар... во тајност.... 

'' ,... Ние сме должни во однос на Македонија да дејствуваме солидарно со цариградскиот престол…''

 

,.. рускиот гроф Шувалов со сигурност мисли на тој цар во емиграција.

''После пропаста на Костантинопол, остатокот на Ромејското царство се организира во Мореја, Сицилија, Триполи и тоа што останало од неговите територии. МА тогашниот нов ромијски цар Андронико 3 - ти, Солун го предава на Венецијанците. Венецијанците градот Солун го предаваат на Oсманлиите.''

За ова:

ова:

Господ гледа.

 Илјада и седимстотин'
шесдесет и второ лето
в Охрида од Цариграда дошел Салаор.
Еј! Дошел Салаор.
Се претставил пред Арсења
наша патрика честнаго
и му рек'л слово горко, слово жалостно.
Еј! Слово жалосно.
Царска волја е да тргнеш
денеска за Цариграда
на тебе од врли Грци, голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.
Собрал патрик свое стадо
в црква свјатиј Климентова
благослов им дал последен, р'це заплетил.
Еј! Р'це заплетил.
Д'лго време липал старец
в молчење в'сенародно
и по бела брада ронел с'лзи горешти.
Еј! С'лзи горешти.
Слушајте ме мили чеда
јас ќе идам в Цариграда
на мене од врли Грци голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.
Грцкиј патрик ќе ни строши
славна Охридска Столица
и мене до смрт ќе држи в заточение
Еј! В заточение.
Ќе прати владици Грци
лицем светци срцем в'лци
ќе ве дават, ќе ве стрижат, ќе м'лзат до крв.
Еј! Ќе молзат до крв.
Меѓу народа ќе сејат
несогласје и раздори,
да се мразат син со татка и со брата брат.
Еј! И со брата брат.
И ќе викнете до Бога
и крило не ќе најдете,
смирени ќе наведете глави доземи.
Еј! Глави до земи.
Ќе ми бидете сираци,
така било написано.
Елате ми да ве гушнам за последен п'т.
Еј! За последен пат.
Ч'рна т'га поразила
старо, младо, м'жи, жени,
Вси со р'це заплетени с'лзи проливат.
Еј! Солзи поливат.
Тој ги гушка, тие тажни
му целуват десна р'ка
и од р'ка как' од извор с'лзи се лејат.
Еј! Солзи се лејат.
Вјахнал Патрик брза коња
и неволно уп'тил се.
Тога грмкиј плач народен небо процепил.
Еј! Небо процепил.
Умилил се чесниј Патрик,
свалил шапка навезана,
погледал на сино небо, љуто прок'лнал.
Еј! Љуто проколнал:
„Ох! послушај, милиј Боже!
Аир никогаш да немаат
Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко челеби!
Еј! Пејко челеби.
Милостивиј Бог послушал
патричка горешта клетва,
слава нивна, семе нивно погубил со шум.
Еј! Погубил со шум.
И сега во куќи нивни
ткае пајак пајажина
и во пусти стреи нивни хукаат утови.
Еј! Хукаат утови.

        Голем проблем настанал со укинување на Охродската Архиескопија во 1762 годинна на 16 Јануари, пред ова народот во Македонија никогаш не се делел на ''бугарофили'' - егзархисти и ''гркомани'' - патријахати, посебно по 1870, кога почнналe да делуваaт ново формираните бугарска и грчка црква во Македонија, но бугарите си ''влечелѐ'' за накај нив, грците си ''влечат'' за накај нив. И ден денеска има ''борба'' во Егејска Македонија за ''црковна територија'' помеѓу Цариградската Патријаршија од Истамбул и Грчката црква за делење на ''финансиитѐ'' од даpовите на народот. 

Во Истамбул денес нема повекје од 5.7.000 хтристијани, што ќе направите со тој број на ''ромеѝ''?

 

Бигорски Манастир

Попот Партенеј не е поп на бугарската црква, како што сакат да се прикажат, туку на Цариградската црква. Заговараат делба и некаква ''ромејска црква'', а зборуваат на македонски јазик, меѓу народот. ''Pомеѝ', текво нешто не постои повеќе, ''рометѐ' зборувале латински, тие биле римјанизирани македонци. Денешните циркузанти ''ромеѝ' немаат поим од Ромеја и Рим, само дигаат ''прашина''.

Попот Партинеј нашол подлога кај изгубени души, ствара само проблеми и го дели народот со тоа што нa верниците од денешна Албанија не им дозволува заедничка средба со верниците од Република Македонија на Крчин, за ова се одговорни од МПЦ АО и самата Македонска држава, што дозволува ваков ерес. 

Македонската Православна Црква - Охридска Архиескопија и државата Македонија имаат должност да ги отстранат и спречат сите тие лажни свештеници кои имаат основна цел, а тоа е да го делат Македонскиот народ.

МПЦ АО нема потреба од признавање од другите за да служи на Македонскиот народ, таа е во служба на Македонскиот народот и Македонската држава, каде нема Македонци нема и Македонската Православна Црква - Охридска Архиескопија.